АБНАРАУЛІВАЦЦА (абныраўлівыцца), -(вы)юся, -(вы)ісься; незак. Устрымлівацца; асцерагацца, уступаць; стрымлівацца; чакаць. Абныраўліюся, сальныга i ў рот ні бяру. Абныриулівыйся, дзётухна, ні ў сваіх жывёш. АБНАРАУЛ ІВАЦЬ (абныраўлівыць), -(вы)ю, -(вы)іш; незак. Гл. абнараўлівацца. Жывіцё разым — дык абныриулівыйця адна адной. АБНАРАУЛ ЯЦЦА (абнырыўляцца), -я-юся, -я-ісься; незак. Гл. абнараўлівацца. Як з бальніцы посьлі апірацыі выйшыў, дык троху абнырыўляўся, дужа ні пыдымиу цяждлыга, a цяпёря ўсё дзёлыю. АБНАРАУЛ ЯЦЬ (абнырыўляць), -я-ю, -я-іш; незак. Гл. абнараўлівацца. Ен жа старты, табё надa абнырыўляць. АБОРАК (аборык) м. Нізкая мясціна на полі, дзе збіраецца вада i якую не аруць. Між аборкыў c трактырым дужа ні разьвёрнісься. Якдя тдя сёна c аборка: зь біряжкоў трдшку ядомыя, a пысярёд рязуха сыка. АБОСЫЙ прым. Босы. Ня бёгый абдсым, а то прастудзісься, тады тдлька вазіся c табдю пы дыктырах ды пы хвірчылих. АБОЯ ліч. Гл. абая. Абдіх відзіў ны бызирі: куплялі нёшта кыла посыду. АБРАДЖАННЕ (абріджаньня) н. часта іран. 1. Адзяванне ў новае, евяточнае. Пдсьлі будзіць абріджиньня, бягіця так. Пасьпёіця c абріджаньнім — i ныпііцёся, i ныскачыціся. 2. Уборы, убранне. Ныспрыўляла абріджань* ня — на ўвесь век хвиціць. АБРАДЫ (абряды) толькі мн. часта іран. Гл. абраджанне. Ніхай тваё абряды пыда2. Г. Юрчанка
Дадатковыя словы
абнырйўлівыйця, абріджйньня, бярў, бўдзіць, дўжа, зйрі, нырйўлівыйся, пбсыду, прастўдзісься, пыдымйў, рязўха, трбху, хвйціць, хвірчылйх, ядбмыя
9 👁