Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
МЫРЧЗННЕ (мырчэньня) н. Бурчание; мурлыкание; мармытанне. Псік з мырчэньнім сваім, мышэй вун лав'щь у клець: пы гылывах ходзюць. МЫРЧЗЦЦА, -ч-ыцца; незак. Зал.-бессуб'ект. ад мырчэць. У будкі сыбаку хырашд мырчыцца. МЫРЧЗЦЬ, -ч-ў, -ч-ыш; незак. Бурчаць; мурлыкаць; марматаць. Нёшта мырчыць скрозь сон. Мырчэла i мырчэла, ня мёншы як часы два, a тады змыглася i заснула. МЫЦЦЁХА (мыцьцеха) ж. гумар. Тая, што мые. Ці памыла ж ты, мыцьцёха, кукліна плацьця? МБІЧКА ж. Абчасаная на грэбені i скручаная скруткам жменька льновалакна. Hi спряла за зіму ні мычкі. МБІЧАНЫЙ (мычыный) дзеепрым. Гл. мыканый. Жмёнькі тріасталдся ня мычыныга. МБІЧАННЕ (мычыньня) н. Гл. мыканне. Ніхай тваё мычыньня трошку пыдажджэць, а ты луччы лі есьць. МБІЧЫЦЬ, -ч-у, -ч-ыш; незак. Гл. мыкаць II-1. Мыч, толька скарёй, а то кроены праць звалі. МЫЧЗННЕ (мычэньня) н. Мыканне. Пы мычэньню пызнаю бычка. Hi рызгавдр, а мычэньня: МЫЧЭЦЦА, -ч-ыцца; незак. Зал.-бессуб'ект. ад мычэць. Чаго табё мычыцца? — злазь ды нубувайся. МЫЧЗЦЬ, -ч-ў, -ч-ыш; незак. Мыкаць. Мычьщь сабё пад нос, нічога ні рызьбярёщ, Глянь, чагб там целычка мычыць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бессубект, бўдкі, кўкліна, лавщь, лўччы, нічбга, трбшку, хбдзюць
2 👁
 ◀  / 228  ▶