ударыцца. Ляснуўся ca столі, дык чуць пыдняўся. ЛЯСНУЦЬ, -H-y, -н-іііі; зак. 1. Ляснуць. Пастух як лясьнщь пугыю зы быльшаком, дык т ут чутна. V2. Ударыць, стукнуць каго-н., даць аплявуху. Ляснуў пы ліцу. 3. перан. Пабегчы. У весь табун ляснуў у клёвір. 4. перан. Прапасці, знікнуць; загінуць. Я цоп зы кырман — вазьмл што хочыш: ляснулі грдшы c кышальком. ЛЯХА (ліхи) ж. Паласа, засеяна я ўручную ў адзін заход. Прашль пы ляхё дый сёлі. ЛЛЯХЧАННЕ (ліхчаньня) н. Кастрыраванне. ўляхчА ць (ліхчаць), -а-ю,ў -а-іш; незак. Кастрыраваць. Узноў цігаўся пы дзярёўні тэй, што ŭ лётьссь ліхчаў. ЛЯШБІЦЬ, -ш-ў, -ш-ыш; незак. Адзначаць мяжу зерня пры сяўбе ўручную. Калі ўзяўся ляшыць, дык глядзі, айдзё зірнятыу a ні варон шчытай. ЛЯШЭННЕ (ляшэньня) н. Пракладванне мяжы зерня пры сяўбе. Зымаріўся посьлі ляшэньня, толька б пыліжаць: ЛЯШЗННІК (ляшэньнік) н. Той, хто лешыць. Ляшэньнікі чуць ня ўвесь дзень прыспалі ў кустах. м МАКАВІНА (мыкавша) ж. Верхавіна. Буря зламгла мыкавіну на вёрбі. МАКАЦЁР (мыкацёр) м. Гліняны збан, шырокі ўверсе i звужаны ўнізе. К от залёз ны мыкацёр i зваліўся зь ім c паліцы