КІСЛЯЎКА (кісьляўка) ж. Кіслы яблык. Taкіх кісьлявык нільзя ў рукі браць, a ня mo tumo есьць. КІСЛЯЦЦЕ (кісьляцьцё) н. Кісляціна. Зварыа кісьліцьцяу uitno ў pom ня возьміш. КЛАДЗЬ ж. Бэлька ў пограбе. У погрібі ўсігда кладзёцца tnpi кладзі. КЛЕЎРЫШЧА (клёўрішча) i КЛЯЎРБШІЧА (кляўрі'шча) н. Канюшынішча. Скот наёўся на клёўрішчы; ідуць каровы — чуць спышуцца. КЛЕЦ м. 1. Зуб (у баране, у граблях). Пыціряліся кляцы з быраны. Набіў кляцбу у граблі. 2. Калячок на вяроўцы, за якую прывязваецца жывёла для пасьбы. Нывізаў цялёнка на клец, ніхай паходзіць да бёда. Памянш. клёчык. Выстругыў пры зыпас пяць клёчыкыў, ніхай будуць. * КЛУМ м. Тлум, шум. Успакбиціся c клумым. КЛУМАК (клумык) м. Гл. клумка. Па клумку на плёчы ўськшулі i пашлі. КЛУМЩЦА, -мл-юся, -м-ісься; незак. Тлуміцца. Hi клуміся ты, a йдзі ляж ды засьні троху. КЛУМІЦЬ, -мл-ю, -м-шг, незак. Тлуміць. Клумяць гылаву усю ноч — ні заснуць. КЛУМКА ж. Невялікі мяшок. Змалбу клумку жыта i клумку пышашцы. КЛУМЛЁННЕ (клумлёньня) н. Гл. клум. Am клумлёньня ў вычах зукружылыся. КЛБІЧАНКА (клычынка) ж. Мятая, блытаная салома. Пуня накрыта клычынкыю. ПаП
Дадатковыя словы
бўдуць, вбзьміш, гылавў, заснўць, змалбў, кляцбў, кляўрішча, клў, клўм, клўмка, клўмку, клўмык, пахбдзіць, пбгрібі, рўкі, трбху, успакбйціся, ідўць
2 👁