Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
КАШАНУЦЦА (кышануцца), -н-ёцца; зак. Зал.-бессуб'ект. ад кашануць. Паёдзім, кышанёцца у якім-нёбудзь аборку. КАШАНУЦЬ (кышануць), -н-ў, -н-ёш; зак. Крыху пакасіць, накасідь; апрабаваць касу. Трдху кьшанулі i пашлі абёдыць. Кышані-ка, як іна будзіць рёзыць. КВАКУХА ж. Квахтуха. Квакуха зьвіла нёкуды ціпляпг. КВАС м. 1. Квас. 2. перан, Шкода. Уваліліся сьвіньні ў бульбуг ёткій квас зьдзёлылі. КВАСОЛЬ i КВАСОЛЯ ж. Фасоля. Квасоль выпылыла, а гардх так астаўся. Дзяцёй як квасолі (шмат). КВОХАННЕ (квохыньня) н. 1. Квахтанне. 2. перан. іран. Вохканне. Ня столька таё болі, сколька квохыньня. КВОХАЦЦА (квохыцца), -ы-іцца; незак. Зал.бессуб'ект. ад квохаць. Hy, чагб табё квохыіцца, ліжаў ба ўжо ціха. КВОХАЦЬ (квохыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. 1. Квахтаць. Квохыла нёйдзі зу кустамі. 2. перан. іран. Стагнаць, вохкаць. Квохыў ба ўжо на пёчы, не, дык лёзіць ны хату нёчыга. КВОХНУЦЬ, -н-у, -н-іш; зак. 1. Квахтануць. Квакуха квохнула дый ня чуць. 2. перан. іран. Застагнаць, вохкнуць. Квохнуў дый палёз на печ. кіншчык м. 1. Кінамеханік; той, хто абслугоўвае кінаперасоўку. Кшшчыкі пріёхылі. 2. іран., гумар. Аматар да кіно. Тблька ўвідзілг, tumo кінб пьсвязьлі, так наши кіншчыкі i мытанулі ўсьлед. Ш
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аббрку, бессубект, бўдзіць, бўльбуг, квакўха, квбхнула, квбхнуў, квбхыла, квбхыньня, квбхыць, квбхыіц, квбхыў, кышанўцца, кышанўць, кьшанўлі, скблька, танўлі
2 👁
 ◀  / 228  ▶