щщь, іду, ідзёш; незак. Ісці. Ці йціць мне сяньня ў луг, ці ня йціць — вума ні прікладу. ІЦЬВІНА ж. Вязок у санях, які злучае верхнюю частку полаза з пярэднім капылом. На іцьвіны усігда выбіраюцца прямейший дубінкі. ' ККАБЫЗІЦЦА (кыбызіцца), -ж-ўся, -з-ісься; незак. Капрызнічаць. Hi кыбызіся, a выйдзі к людзям, ня ўкусюць. КАББІЛА ж. 1. Кабыла. 2. Від грыбоў. Кабилы можна атварівыць i мырінуваць. 3. Дугападобнае ўмацаванне ў печы, на якое абапіраецца задняя частка коміна. Кабила дужа слабінькыя, нида зваць пічкура, ніхай пірікладзёць. КАВЭНЧЫЦЦА, -ч-уся, -ч-ысься; незак. Цацкацца; насіцца. Кавэнчыўся з нагою цэлый мёсіц, усё ні хацёла зыжываць. КАВЯРЗАННЕ (кывірзаньня) н. Гл. гламазданне. Кідай кывірзаньня, усё рбуна пірядзёлывыць нада. КАВЯРЗАЦЦА (кывірзацца), -а-іцца; незак. Зал.-бессуб'ект. ад кавярзаць. Кывірзаіцца нёшma, можа, ŭ выйдзіць што якбя. КАВЯРЗАЦЬ (кывірзаць), -а-ю, -а-іш; незак. Гл. гламаздаць. Кывірзиу карзінку, a пулучилися дик i сам ні рызъбяру што. КАЗАВОК (кызавок) м. Пасудзіна для ягад, зробленая з кары асіны або вольхі. Прішлі ў лес, xt тама ягыд-ягыд, дик ми кызаўкі зьнялі дый дывай зьбіраць. Ш