ЗЮКНУЦЬ, -н-у, -н -іш; зак. Пагаварыць, сказать. Што ж ты ёй зюкнула на вуха? ЗЯВАННЕ (зіваньня) н. 1. Пазяханне. 2. груб. Крык. Сьціхні зь зіваньнім, дай слова скызаць. з я в Ацца (зівацца), -а-іцца; незак. Зал.-бессуб'ект. ад зяваць. Зіваіцца, нада лажыцца. Чаго вам зіваіцца ў поўныч на ўсю вуліцу? ЗЯВАЦЬ (зіваць), -а-ю, -а-іш; незак. 1. Пазяхаць. 2. груб. Крычаць. Hi зівай, цябё ніхтд ня трдгыіць. 1 ІЛЬНІШЧА н. 1. Поле, на якім рос лён. Гусей найшоў ны ільншчы. 2. Трава з ільнішча. Воўцы любюць пароцца ў ільнішчы. Памянш. ł л ь н i ш ч ы к а. Ныгряблі ношычку ільтшчыка. ІРЗАННЕ (ірзаньня) н. асудж. Дурыкі; гойсанне; свавольства. A біз ырзиньня пысядзёць нілізя? ір зАц ц а, -а-іцца; незак. асудж. Зал.-бессубЧ'кт. ад ірзаць. Чаго вам ірзаіцца як пірід вяреўкыю. ІРЗАЦЬ, -a -ю, -а-іш; незак. асудж. Дурэць; гойсаць; сваволіць. Ірзалі i дырзаліся, што аббя вярёўкі пулучылі. ІСТРУБ м. Зруб. Купілі іструб — адны сьцёны, a прібіралі i ўсё дывадзілі самі. ІСТРБІЦЬ (істріць), -р-ю, -р-іш; незак. Вастрыць. Нажы найстріў, a пілу ня йстріў — ні пасыгёў. ІСТРЗННЕ (істрёньня) н. Вастрэнне. Біс твайгб істрёньня тапор ба вайстрёй быў
Дадатковыя словы
бессубект, бессубчкт, вўліцу, вўха, нбшычку, парбцца, пілў, тапбр, ырзйньня, істрўб
5 👁