СУРДУЛА'К м. НелюдзЫы чалавек. 3 табой хоць пыгыварыць можна, а сын твой саўсім сурдулак. СУРДУЛА'ЧЫЦЦА незак. Ухіляцца ад людзей. Чаго ты сурдулачысься як злодзі. СУСТО'Й м. Адстой. Суетою цэлы стыкан ныбралася. СХЛІЯ'ЛЫ прым. 1. Кволы, слабы. Схліялы ты нешта пасьля жаньцьбы. 2. Стары. Я ўжо чылавек схліялы, а вы мыладыя. СХЛІЯ'ЦЬ зак. Аслабець, састарыцца. Схліяім некылі i мы. СХЛЯСНУ'ЦЦА зак. Сыйсціся ў бойцы, счапіцца ў спрэчцы. Гыварылі, сьміяліся, а тады чорт зная чаео схляснуліся. СШЫПУ'ЛЕНЫ (шшыпуліны). Сшыты ў спешцы абы-як. А штаны чуць-чуць толькі шшыпуліны. Hi прышыты рукавы, a чуць шшыпуліны. СШЫПУ'ЛІЦЬ (шшыпуліць) зак. Стуліць, сшыць. Шшыпуліў полы i пашоў як кыралёў кум. СЫНУ'ЛЯ м., ласк. Сынок. Глядзі, сынуля, што я табе прывёз. СЮСЮ'КАЛА (сюсюкыла) м. 1. Той, хто любіць шаптацца. Сьціхні, сюсюкыла, дзе болі двух, там гаворуць услух. 2. Даносчык. Што, сюсюкыла, пылягчэла табе, як зь міханікым у машыні праехыў? СЮСКУКАННЕ (сюсюкыньня) н. Шаптанне, даносы. Ці хырашо ж там выслухылі тваё сюсюкыньня? СЮСЮ'КАЦЦА (сюсюкыцца) незак. Гаварыць шэптам, змоўнічаць. Выйшла я на вуліцу, a ён стаіць зь ёй лі варот i нешта сюсюкыюцца. СЮСЮ'КАЦЬ (сюсюкыць) незак. Гаварыць шэптам, змаўляцца. Што ты яму там сюсюкыіш? СЮСЮ'КНУЦЬ зак. Шаптануць, сказаць што-н. употай. Глядзі, брыгадзіру ні сюсюкні, што я тут. СЯ'ДЗЬБА ж. Прысядзібны ўчастак. На маёй сядзьбі дужа харошыя бульба. СЯ'ННЯ (сяньня) прысл. Сёння. Сяньня na радзіву пірыдавалі, што дож будзя. СЯ'ННІКА (сяньніка) прысл. Сёння. Сяньніка буду дома цэлы дзень. СЯ'ННІЦЬКА (сяньніцька) i СЯ'ННІЦЬКІ (сяньніцькі) прысл. Сёння. 7. Зак
Дадатковыя словы
сурдулачыцца, сустой, схляснуцца, схліяць, сшыпулены, сшыпуліць, сюсюкала, сюсюкацца, сюсюкаць, сюсюкнуць, сядзьба, сяння, сянніка, сянніцька, сянніцькі
4 👁