CTPA'MHIK м. БессаромнІк, ЦІ ж люцкія дзеці дзелыюць так, страмнік ты. СТРА'МНІЦА ж. Бессаромніца. Надзень другая плацьця, страмніца. * СТРАХАЛКУД (стрыхалюд) м. Вырадак, пачвара. Я б зы такога стрыхалюда ўвек бы ні пышла i ні жила б. СТРАХАЛЮ'ДДЗЕ (стрыхалюдзьдзя) н. Пачварнасць. Быў у зьвярынцы, yŭ, стрыхалюдзьдзя там сколькі ўсякыга. СТРАХАЛЮ'ДКА (стрыхалюдка) ж. Пачварная жанчына. Сам дык яшчэ нічога, як пыглядзець, a яна чыстыя стрыхалюдка. СТРАХАЛЮ'ДНА (стрыхалюдна) прысл. Брыдка, агідна, страшна. Ны яго глядзець стрыхалюдна. СТРАХАЛЮ'ДНІЧАЦЬ (стрыхалюднічыць) незак. Хадзіць неакуратна апранутым, неахайным. Прывык стрыхалюднічыць, дык яму цяпер хоць у лоб стрыляй— нічога ні пынімая. СТРАХАЛЮ'ДНЫ (стрыхалюдны) прым. Пачварны, неахайны. 1 такім стрыхалюдным ты ў горыд зьбіраісься? СТРАХО'ЦЦЕ (страхоцьця) н. ВялікІ страх. Ці мала мы страхоцьця ныбачыліся ў вайну? СТРА'ШНА прысл. 1. Боязна. Страшна было ці не? 2. Дужа, вельмі. Страшна многа грыбоў. СТРУГА'НАК (струганык) м. Рубанак. У цябе, я чуў, ёсь харошы струганык, дык дай мне. СТРУГА'НЩЬ незак. Чысціць рубанкам дошкі, бярвенне. Щ добра ты пычаў струганіць? СТРУГА'НКІ ж. Падструганыя дошкі, клёпкі. Аж звіняць мае струганкі на сонцы. СТРУ'П м. Балячка. У сё цела струпамі пыбралася, трэёй ў бальніцу схадзіць. СТЫ'ЛЩА ж. Халадэча. На дварэ тыкая стыліца, хоць вочы ні пыказывый. СТЫФЫНЫ прым., жарг. Украдзены. Гэты ножык, я бачу, у цябе стырыны. СТЬГРЫЦЬ зак., жаре. Украсці. Мог i Нічыпыр стырыць твае шчыпцы. СУКАЛЯ'ЦША (сукыляціна) ж. Сукаватае дрэва. Што ты будзіш дзелыць з такой сукыляцінай, іна i на дровы ні гадзіцца. СУКАЛЯ'ЦЦЕ (сукыляцьця) н., зб. Сучча. Сукыляцьця трэба пазьбіраць ды пыдпаліць