ТАРБАХВА'ТКА (тырбыхватка) i ТАРБАХВА'ТНІЦА (тырбыхватніца) ж., перан. 1. Кар'ерыстка. Яго жонка ныстыящая тырбыхзатка. 2. Зладзейка. Я ван ту така ні тырбыхватка ікая-небудзь. ТАРБАХВА'ЦТВА (тырбыхваства) i ТАРБАХВАТНІЦТВА (тырбыхватніотва) н. Зладзейства. Я вас аду* чу ад тырбыхваства. ТАРБЕ'ШНЩ м. Сярмяжнік, бедны чалавек. Дауней жа там адны тарбешнікі жылі. ТАРБЕ'ШНІЧАЦЬ (тарбешнічыць) незак. Выпрошваць. Хваця нам ужо тарбешнічыць у людзей, свайго сена хваця. ТАРБЕ'ШНІЦТВА (тарбешніства) н. Жабраванне, выпрошванне. Я i ў Мыгілёў, я i ў Бялынывічы — ныдаела ўжо тарбешніства такое,— дзе тых запчастык ныбярэшся. ТАРБЕ'ШНІЦКІ прым. Бяднядкі. Нашы тарбешніцкія землі былі ўсе ны пісках. ТАРБУ'ЛЬ м. 1. Цяжкі клунак. Тарбуль зы плічамі пакуль прынісла, дык аж дыхыць зыняло. 2. Перан. Здаровы хлопчык. Ого, які ты ўжо тарбуль, ні пыдняць. ТАТУ'ЛЯ м., перан. Сын, які чым-н. падобны да бацькі Увесь татуля i ўпарты такі. ТАУКА'ЧЫК (тыўкачык) м. 1. Невялікі таўкач, мяшалка. Пыдай тыўкачык, ну, скорынька. 2. Хвошч. Тыўкачыкі на кіслых землях растуць. ТАУХАНГНА (тыўханіна) ж. Штурханіна. Зайшоў у клуб, а там тыкая тыўханіна, тыкая цісната, дык я пыстаяў — ды нызад. ТАУХА'ННЕ (тыўханьня) н. Штурханне. Ны танцах тыўканьня, людзей многа. ТАУХАНУ'ЦЦА (тыўхануцца) зак. Штурхануцца. Я табе калі тыўхануся, дык ты, як чылавек, спакойна пысядзіш. ТАУХАНУ'ЦЬ (тыўхануць) зак. Штурхануць. СІчас яшчэ раз тыўхану1 можа i адчыню. ТАУХНУ'ЦЦА зак. Штурхануцца. Таўхнецца лі касцоў i — дамоў. ТАУХНУ'ЦЬ зак. Штурхнуць. Таўхнуць i цябе з брыгадзіра. ТО'УСТАЯ прым. Цяжарная жанчына. У вайну іня была з трымя дзяцьмі i чацвёртым тоўстая. ТРА'ПАШНІК (трапышнік) м. Анучнік. Трапышнік прыехаў, нясі сваё рызьзя
Дадатковыя словы
карерыстка, тарбахватка, тарбахватніца, тарбахвацтва, тарбешнщ, тарбешніцтва, тарбешнічаць, таукачык, тауханне, таухануцца, таухануць, таухнуцца, таухнуць, тоустая, трапашнік
8 👁