Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

вывучалася аўтарам з 1960 па 1980 год. Асиоўным метадам збірання лексічнага матэрыялу было назіранне i фіксацыя дыялектнай вуснай мовы, a таксама апытанне (пры збіранні лексікі з канкрэтным значэннем). Дыялектныя словы адабраны дыферэнцыяльна ў адносінах да беларускай літаратурнай мовы. У слоўніку змешчана наступная лексіка: Словы з дыялектнымі карэынымі марфемамі: хв'шіча. 'моцны халодны дождж ці снег з ветрам'; хатылле 'рыззё, лахманы'; плаўны бакены' i інш. Словы, якія адрозніваюцца ад адпаведных слоў беларускай літаратурнай мовы сваёй марфалагічнай структурам: пакуль пакулле', полоння палонка', памінак памяць', па-наські па-нашаму' i інш.? Словы, якія адрозыіваюцца фанематычна: учорі ўчоpa', кордмісел каромысел', вышня вішня', вісокі высокі', палусаднік палісаднік', халасцік халасцяк', бацілы бахілы', банак банк' i інш. Словы з акцэнталагічнымі асаблівасцямі: падсціл подсціл', падуст подуст', холосты халасты', холадна халодна' i інш. Словы з граматычнымі адрозненнямі: палуклінік м. p. паліклініка', верэння ж. p. варэнне', тон м. p. тона'. Словы, якія не адрозніваюцца ад слоў беларускай літаратурнай мовы сваім гукавым складам, але ў гаворцьг маюць іншае значэнне: цікавы акуратны', паддёўка 'ніжняя спадніца'. Словы, якія часткова адрозніваюцца ад слоў беларускай літаратурнай мовы сваёй семантыкай: падушка падушка' i пярына'; падымацца падымацца' i 'распачынаць зборы, падрыхтоўку да чаго-небудзь'. Словы ca стылістычнай афарбоўкай, якія ў слоўніках літаратурнай мовы кваліфікуюцца як абласныя, устарэлыя, простанародныя: бабка павітуха', байструк 'пазашлюбнае дзіця'. Словы з асаблівасцямі ў адносінах сінтаксічнага спалучэння з іншымі словамі: паблагадарыць (каму) ему. Словы, агульныя ca словамі ў рускай літаратурнай мове, якія шырока распаўсюджаны ў гаворцы: пальзіцельны карысны', памрачэнне галавакружэнне', панадобіцца спатрэбіцца'. Фразеалагізмы, якія адсутнічаюць у беларускай літаратурнай мове або маюць іншае значэнне ці іншую cy