Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

 ◀  / 433  ▶ 
мець. У голдваццы не так шапёча, як шапётала: пазабувалася у сё. Бывалькі. ШАПЯТА'ЦЬ2 незак. 1. Шаптаць, ціха гаварыць. Голдвачка не так доносе: што б не шапетаў ле цебе ніхто. Бывалькі. 2. Шамацець, шалясцець. Чую: штось шапёча i шапёча у сене. Ручаёўка. ШАР м. Старана вуліцы, бок вуліцы. Не, не па етаму шару жыву, де Вулляна: Вулляна па леваму шару, а я па праваму. Дзяражычы. На том шару шыхверам крытая хата. Ручаёўка. ШАРАШЫ'ЦЬ незак. перан. Біць. А немцы вокна шарашылі мне ноччу, думалі, парцізаны у мене. Бывалькі. ШАРДЭ'КАЦЬ незак. Гаварыць неразборліва, невыразна. Бацьку мойео паралізавали, дак не гаварыў, а шэрдэкаў. Дзяражычы. ШАРО'ЙКЛ мн. Абдзіркі з проса. Падсып свінням шардек. Пярэдзелка. ШАРСЦЯ'НЫ прым. Шарсцяны. Шэрсцяные платкі прывезлі у магазін. Дзяражычы. Шэрсцяные ніткі называюцца у нас ешчэ i суконные. Карпаўка. ША'РФІК м. Шалік. Ужэ нема моды шарфікі насіць. Бывалькі. Мы калісь везалі усякіе шархвікі. Ручаёўка. ШАРЫТАЦЬ незак. груб. Лаяць. A ён прыде п'яны, дай пачне на усіх шарыгаць, такіе мацюкі пускае, хоць вушы заткні. Ручаёўка. ША'РЫЦЬ незак. Шукаць (старанна). Шарыў ён ширыў — i нічога не знайшоў. Пярэдзелка. ШАСТУ'ШАЧКА ж. Шостая частка надзела. У мене була шастушачка на двох. У Деражычах булі наделы трацінные, чэцверцінные, шастушачкі i двінаццатая частка. Дзяражычы. ШАСЦЯРЬІ'К м. Шасцёрка коней. Экіпаэюы. булі, шэсцерыкі цеперакі — на калёсах. Дзяражычы. ІІІАТКО'УКА ж. Шаткоўня. У нас да вайны i шаттдука была, i самавар, i бойка. Дзяражычы. ШАТЬГРЫЦЬ незак. Шараваць. Паша песку принесла дай шатырыць пол. Дзяражычы. ШАУКАВІ-ЦА ж. Шаўкоўніца. Парвалі деці усю шаўкавіцу. Казярогі. ШАУРО' н. іран. Худыя каровы. Пахудалі бедные: не каровы, а шауро. Пярэдзелка
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

паралізавалй, пяны, тдўка, шапятаць, шарашыць, шардэкаць, шаройкл, шарыць, шастўшачка, шастўшачкі, шасцярьік, шйрыў, іііаткоука
1 👁
 ◀  / 433  ▶