Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

 ◀  / 433  ▶ 
ЧЭ'ПАК м. Чапец. A тэя, цеперакі кажуць чэпёц, а тады — чэпак. Ручаёўка. Як стане халадець, дак я нашу чэпак. Чаплін. ЧЭ'ПІК м. Чапец. У козлы заплецецца да чэпік наверх — так калісь хаділі. Дзяражычы. ЧЭРАЗ прыназ. 1. Цераз. Наша село агнёвае: агонь прайшоў чэраз его, асталася адна земелечка. Бывалькі. Люба у нас чэраз хату жыве. Ручаёўка. 2. Праз, з-за. Ета ж я чэраз Просю наехала. Дзяражычы. У нас жа Валодъка умер чэраз пажар, пералекаўся. Казярогі. ЧЭ'СНАСЦЬ ж. Сумленнасць. Каму ні плаціць, да плаціць, а луччай свайму, дак ён па чэснасці зделае. Дзяражычы. ЧЭ'СНЫ прым. Сумленны. У нас прэдседацель чужы, да такі чэсны чалавек. Бывалькі. ЧЭСЦЬ ж. Сумленне. Я ж думала, што ён па чэсці зделае, а ён не па чэсці, а па-пескі. Дзяражычы. ЧЭ'ЦВЕРАНЬ м. 1. Прапілаваны праём у вушаках. Чэцверань— паз у вушняках, куды уваходіць рама ці дверы. Пярэдзелка. 2. Праём у дошках, куды заганяецца шпона. Убіраецца чэцверэнь, штоб накрылась доска доскаю. Пярэдзелка. ЧЭ'ЦВЕРЦЬ ж. Прапілаваны праём у вушаках. Чэцверць вубіраюць у дверах i вокнах — паз вудаўбуюць. Дзяражычы. ш ШАБЕ'ТА ж. 1. Скрынка, Падай тую шабёту, накладу пугаўкі. Дзяражычы. 2. Кожаная або сшытая з палатна сумка, ён прынёс у шабеці тры бутылкі малака. Дзяражычы. Он, шабёту узяў i носіць. Пярэдзелка. 3 шабётай пабегла разносіць пошту. Чаплін. ШАВЯЛЯ'ТЫ прым. Шапялявы. От шэвелятая Прося стала: зубы павыпадалі. Дзяражычы. ШАГ м. Крок. Маткін участак — 400 шагду. Мая унука маленькая, i шагі у ее маленькіе. Ручаёўка. ША'ИКА ж. Страказа. Як цёпла, дак шайкі летаюць ле вады. Казярогі. ШАЛАМО'К м. Кепка. Абы не жарка, екісь шаламок надене на голаву. Дзяражычы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

мбк, чэснасць, шабета, шавяляты, шаика
5 👁
 ◀  / 433  ▶