не ходіць. Ручаёўка. Тры дні лежала, адабрала рэч ёй i скора памерла. Первамайск. 3. Выдзеўоці паз па канту. Нада размераць, штоб нападала на серэдіну шулы, тады даўбеш тапаром i убіраеш долатам — так атберэш чэцверць. Ручаёўка. АТА'ВІЦЬ незак. Прапускаць траву пры касьбе. Kaca атавіць — астаўляе траву. Пярэдзелка. Як добра не наклепает касу, дак ена буде атавіць. Ручаёўка. АТАМШЧА'ЦЬ незак. Адпомшчваць. Калісь атамшчалі: бралі след у людей. Етае знахарства e на Украіні. Ручаёўка. ATBE'T м. Адказ. Я падружкам атвёту ні дала. Kapпаўка. Я напісаў даццэ сваей, а ена атвёт дала. Ручаёўка. АТВЕ'ЦЩЬ зак. Адказаць. А тая атвечае: «Пагуляй». Ну, ена думае, што ена занятая, дак так атвёціла. Kpyпейкі. ATO'PA ж. Дробная салома. Атдра пойде на падсцілку корові. Ручаёўка. ATO'PAK м. Палоска, якая застаецца ад загона (пры ворыве). На атдрку пасеелі гарбузы. Ручаёўка. ATPA'BA ж. 1. Атрута. Атравы дала сваёй свекрусі, атравіла, а сама у цюрму патла. Ручаёўка. 2. перан. Нягоднік. Ах ты, атрава, негода, я табе накажу не слухаць бабы. Дзяражычы. Ета не чалавек, а атрава, ніяк нельга жыць з ім. Пярэдзелка. АХВАТНЕ'РІ прысл. Ахвотней. Умесці, дак ахватнёй бегуць на роботу. Ручаёўка. Бліжай к городу, штоб було ахватнёй ягады насіць на базар. Чаплін. АХЛЯ'ЦЬ зак. 1. Аслабець. Коні да того ахлялі, што неспасобны хадіць у плугу. Ручаёўка. Матка у нас ахляла саўсім: з печы не злазщъ. Первамайск. 2. Заняпасці. Такі чалавек хазяйлівы буў: i гарэлкі не піў багата, да вайны жылі харашэ. Послі вайны мы ахлялі, ахлялі, нічога не асталося — ні короўкі, ні парасятка. Дзяражычы. АХО'ТА 1 ж. Паляванне. Заўтра сабіраемся іці на ахдту. Дзяражычы. АХО'ТА2 ж. Ахвота, жаданне. Ахота табе з ім звязувацца. Первамайск.Л Ахота бярэ (брала). Пра настойлівае жаданне. Ногі баляць, а ахота берэ браць ягады. Ручаёўка. Як пажаніліся, так ахота брала танцавацы я ж маладая патла замуж. Чаплін. Ахота атпадае. Пра
Дадатковыя словы
atbet, atopa, atopak, atpaba, атамшчаць, атвецщь, ахватнері, ахляць, выдзеўбці
1 👁