Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

чыш агонь. Мохаў. Пахаді на уздыбачках. Пярэдзелка. УЗЛГЦЦА зак. Раззлавадца. Дак ена штось на мене узлілася, не хоча гаварыць. Дзяражычы. Деўка як узліцца, аж cenae. Бывалькі. УЗЛГЦЬ зак. Паліць. Хадем, я табе узаллю, а ты памыеш. Дзяражычы. Я узаллю вам на рукі. Ручаёўка. УЗНГКНУЦЬ зак. перан. Вырасці, выгадавацца. Maix i девак быстра пабралі: не ycnee узнікнуць, як i паберуць, дак i цепер так добра жывуць. Дзяражычы. УЗО'ЛЩЦА зак. Пазаліцца (пра палатно, бялізну). Наччэш палаша калісь, а тады трэба было, каб ено добра уздлілась. Пярэдзелка. Трэба ж так етым поселкам узоліцца, аж гледець радасна. Мохаў. УЗО'РАЦЬ зак. Узараць. Такая земля негадяшчая, як узораш ее, дак глыжак тых поўна. Дзяражычы. Заутра паедам узораць пад жыта. Цясны. УЗРАДЗЕ'ЦЬ зак. Узрадавацца. Усе б людечкі узрадёлі, каб сказалі: мір ва усім свету. Дзяражычы. Прыежджае ён i прывозіць із'ёмку. Я тады узрадёла: ранка, як рыбеччае вочка. Чаплін. УЗРАСЦГЦЬ зак. Вырасціць, выгадаваць. Бабушка узрасціла дачку. Бывалькі. Усіх сыноў i дочак узрасціла, a трох сыноў пабіта на вайне. Дзяражычы. УЗРАУЦГСЯ зак. Зараўці. Самалеты узрэўлься, адін за другім летаюць. Бывалькі. УЗРЭ'ЦЬ зак. Паглядзець, пабачыць. Іді міне прыведі мужа, я его узру, а то, мабыць, скора памру. Дзяражычы. УЗЫВА'ЦЬ незак. Вызываць. Узываюць міне у школу: хлопец мой збег с урокаў. Ручаёўка. Узываюць нашых хлопцаў у ваенкамат: скора будуць прызывацъ у армію. Чаплін. УЗЯ'ЦЦА 1 зак. 1. Узяцца. Адкуль жа узяўся ахотнік малады (3 нар. песні). Бывалькі. Кортошка парасла, да вельмі узелась расткамі. Пярэдзелка. Л Узяцца за розум. Адумадца, стадь разважным. Пара табе, хлопец, за розум узяцца, не маленькі, ужэ дваццаць п'яць годбу. Бывалькі. Ізразу дурэў, у школу не хадіў, а тады усё ж узяўся за розум, дак i добра кончыў восьмы клас. Пярэдзелка. 2. Зрабіцца. Усё ліцо узелося пад блінец, такая чорная: i на лабу, i на шчэках пецьміны. Дзяражычы. УЗЯ'ЦЦА2 зак. перан. Радзіцца. А тады Светлана i