Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

Ліля узяліся — раділіся. Бывалькі. Было, ужэ Карп узяўся мой, да свекар не знае, шчо ему даваць, так жалеў діця мае. Дзяражычы. Галя узелася, дак вы ешчэ аддельна жылі. Ручаёўка. У ее ж учора узелося двое детак. Чаплін. УЗЯ'ЦЬ зак. 1. Узяць. Вазьму сабе етыя ігрушьі. Вулкан. Азьмі сабе адну штуку. Дзяражычы. Коровы есць не узялі, жуякі не жуюць. Карпаўка. Д Узяць у лабёты. Стварыць становішча безвыходнасці. Віцю того узялі у лабёты, дак i пускаць баяцца к нам прыехаць. Дзяражычы. Узяць у разонт. Зразумець. Ты ж не крычы, ты ж вазьмі у разонт; хіба матка табе хоча чого плохдга. Дзяражычы. 2. Узяць замуж, /з Бувалек хлопец сюю зіму хацеў узяць ее. Вулкан. Тая деўка не знала, што ён ее возьме, а от талан: хадіў i узяў. Дзяражычы. Вазьму девачку семнаццаці лет (3 нар. песні). Бывалькі. 3. Стаць. От бежыць i бежыць, a тады i узяў крычаць. Мохаў. УКАНА'УШЧЫК м. Выканаўца. Станіслаў за уканаўшчыка, na раёну нолдгі сабірае. Дзяражычы. УКА'ПАВАЦЦА незак. Выкопвацца. Укипаваўся noграб, a сцёбка рубілася із лесу. Дзяражычы. УКАТА'ЦЬ зак. З'ехаць. Ена укатала ужэ даўно з Ручаёўкі. Ручаёўка. УКА'ТЫВАЦЬ незак. Выкочваць мёд. Укатываць мёд — так у нас болей говораць. Ручаёўка. УКАША'ЦЦА зак. Ублытацца, умяшацца. Ена ж укашэцца у кожнае дела, на кожнага набрэша. Дзяражычы. УКА'ШУВАЦЬ незак. Выкошваць. Я буду за десяць укашуваць, абы мне далі сена на корову. Ручаёўка. УКВО'ЛЩЬ зак. Ударыць, выцяць. Адін аднаго укволяць, дак кажуцы а ты б узяў его за кіршэнь да аб зямлю. Пярэдзелка. УКІДА'ЦЦА незак. Імкнуцца. Цепер у багацтва не ўкідайся, абы здороўе було. Дзяражычы. УКУНУЦЦА зак. 1. З'явіцца. Такая ненавісць укінецца у чалавека. Крупейкі. 2. Здарыцца. Укінуўся на лкідей ціх. Ручаёўка. 3. Захапіцца. А мой дак укінуўся у кніжкі: чытае день i ноч. Дзяражычы. УКІ'НУЦЬ зак. 1. Укінуць. Укінь маленькую рыбку у рэчку. Дзяражычы. Нада у дежку укінуць немнога закваскі. Пярэдзелка. 2. Наліць, накласці. Я табе ўкіну