Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

АДНО'РУЧАК м. Ручайка. Сначала с одноручка наматваюць у мотак, а з мотка на пачынак. Дзяражычы. Верацено i адноручак шчэ говораць. Круйейкі. АДНО'РУЧКА ж. Ручайка. Две адндручкі пераматала на пачынак. Адндручка меншая за пачынак. Дзяражычы. АДО'МХАЦЦА зак. Агледзецца. Адомхаліся, дак ужэ із'еў: такі сабака, як воўк, хіба ён не з'есць. Дзяражычы. АДПА'СЦІ 1 зак. Адпасвіць. Трэба адпасці чэраду да паехаць у Гомель. Казярогі. Васіль падмеўсь адпасць за мене. Дзяражычы. Заўтрі я адпасу за Просю, а у сыботу за себе. Бывалькі. АДГІА'СЦІ 2 зак. 1. Адваліцца. Бародаўку перавезала, дак атпала. Бывалькі. 2. Аслабець. Я цеперакі так: пораюсь, a тады—гоп: усе мае атпала i села. Ручаёўка. АДПЕ'ТАВАЦЬ зак. Модна пабіць. Я цебе так адпётую, як пападу у соддчку. Дзяражычы. АДШСА'ЦЬ зак. 1. Напісаць. Атпішы ему пра нас усе. Дзяражычы. 2. Завяшчаць. Ей трэціну трэба було атпіспць. Вулкан. Цешча атпісала ету i хату, i усе, усе хадяйства. Дзяражычы. Я загадей атпісала дачцэ, а то умру, дак цеганіны той буде. Ручаёўка. АДРАБІ'ЦЬ зак. Адпрацаваць доўгі час i стаць непригодным для працы. Ужэ міне не рабіць, атжыла, атрабіла, цепер па-готоваму толькі. Дзяражычы. АДРАБО'ТАЦЬ зак. Адпрацаваць. Ена атработала етые дні. Бывалькі. Невестка ходіць у колхоз, а я стары чалавек. Ей трэба i за себе І за мене атработаць. Первамайск. АДРАЯВА'ЦЬ зак. Пражыць без турбот. Дачка за мною атраевала дак атраевала. Дзяражычы. АДРО'СТАК м. 1. Парастак. Бач, сколькі атрдсткаў роза напускала. Чаплін. 2. Галлё. Усякіе шохвіры e, едуць шыбенна, пасцерэблівалі атрдсткі з берозак. Ручаёўка. АДРУ'БАК.: атрубак здёлаць. Адмовіць. Я летась не насіла молоко, зразу атрубак здёлала. Дзяражычы. АДРУ'БАМ прысл. Раптоўна, адразу. Я проста атрубам: не хочу нікога браць к сабе. Дзяражычы. АДРУБА'ЦЬ зак. Адсячы. Іді атрубай апоўзень. Первамайск. Палак дваццаць нада атрубаць. Ручаёўка