Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

ПАСТА'УЛЯЦЬ зак. Уставіць. Скора будуць уходіны: мы вокна пастаўлялі ужэ да печку збілі. Дзяражычы. ПАСТАЯ'НКА ж. Пастаянная работа. На пастаянцы була гады тры у Сеўкох — брыгадірам була. Ручаёўка. ПАСТО'ЛІ мн. Пасталы. Калісь постолі насілі, з лазы плелі. Дзяражычы. Цепер вы i не знаеце, шо токое постолі, а мы калісь іх насілІ. Пярэдзелка. Везалі чулкі да у постдлях танцавалі. Ручаёўка. Пошбу у постолях на сена. Чаплін. ПАСТРО'ЩЬ зак. Палатаць. За день багата чогб пострбіла: сабе кохту i спадніцу, мужыку — штаны. Дзяражычы. От, построила сабе кохту. Ручаёўка. ПАСТРО'ЙКА ж. Будынак. Дерэўня наша строіцца, вунь сколькі новых построек. Ручаёўка. Школа, клуб, етые тры дамы — ета усе мае пострдикі, мая робота. Чаплін. ПАСТЬГЛЫ прым. Абрыдлы. Ат такой жысці іде i мілае за пастылае. Дзяражычы. ПАСУ'ДНІК м. 1. ІІІафа для пасуды. Зделаць пасуднік нада: некуды посуд ставіць. Пярэдзелка. 2. Уціральнік (кухонны). Навесь пасуднік на кручок, нехай высахне. Пярэдзелка. ПАСХО'ДЗІЦЬ зак. Паўзыходзіць. Недаўна пасеела, a цёпла, дак бурачкі ужэ пасходілі. Ручаёўка. ПАСЦЕ'ЛЬНІК м. Насціл у возе. Пасцёльнік буў діравы, i дядька згубіў здор. Пярэдзелка. ПАСЦЕРАЖАВА/ЦЬ зак. Пасцерагчы. А вы паседіце, пасцеражуйце, пака я збегаю у магазін. Дзяражычы. ПАСЦІРА'ЦЬ зак. Памыць (пра падлогу). Пасцірай ты ужэ мост. Бывалькі. Мост пасцірала, не так гразна буде у хаці. Дзяражычы. Томка за трапку, масты пасціpae. Крупейкі. ПАСЦІ'ЦЬ: пасціць тайніцу. Пасціцца. Каб мая донька добра жыла, я пасціла тайніцу, цепер у ее такі добры мужык. Ручаёўка. A ена усё пасціла тайніцу, дак чуць не памерла з голаду. Чаплін. ПАСЦЯБА'ЦЬ зак. Пастрачыць. Машынаю пасцебаю кухвайку. Дзяражычы. ПАСЫЛА'ЦЬ: na смёрць пасылаць. Пра таго, хто павольна выконвае даручэнні. Цебе толькі па смёрць пасылаць: у печы вугаруе, а ты так воду несеш. Вулкан. ПА'СЫНАК м. 1. Няродны сын. Пасынкаў у мене не