Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

ПАМАЧШКГ мн. Лямкі. Памачнікі трваные, трэба прышыць, а то Сцёпка заўтры паеде у Лоеў. Бывалькі. ПАМАЧЬГЦЬ: памачыць руку ў грошы. Пра несумленны прыбытак. Добра памачыў руку у грошы, за шчо б ён построіўся. Бывалькі. Ён трохі памачыў руку у грошы, а его скора i схапілі. Дзяражычы. ПАМЕ'ЦЦА зак. Паабяцаць. Памеўся купіць кохту i спадніцу — i прыўёз. Дзяражычы. Еслі шохвір памёеца да паеде по лозу, дак i мы паедем. Крупейкі. Памёлась ка мне прыці капаць кортоплі. Первамайск. ПАМГНАК: не на пам'шку. Не ў памяці. Пабегла на нарад, закрыла трубу, а нам не на пам'шку аткрыць тую трубу, дак столькі чаду найшло. Дзяражычы. Лёгкі на памінак. Хто з'явіўся ў той момант, калі гавораць аб ім. Лёгкі ву на пам'шак, толькі пра вас гаварылі, а ву тут. Карпаўка. ПАМКІ': не памкі. Не дадумацца, не ўспомніць. На высадкі пасаділа, i не памкі, шчо аб'едаць будуць турнэпс. Дзяражычы. ПА-МО'ЙСКІ прысл. Па-мойму. Ізделаў па-мбискі, як я хацела. Тожа па-мойскі вышла: я ж столькі пабачыла, папарабіла, папагаварыла. Дзяражычы. ПАМПУ'ШКА ж. Чарот. Пампушка у нас на ета говораць, а камыш не говораць. Ручаёўка. ПАМРАЧЭ'ННЕ н. Галавакружэнне. Стала забувацца: памрачэнне галавы. Бывалькі. Як паседіш, дак міне токбе памрачэнне берэ, шо падаць трэба. Дзяражычы. ПА'МЯТНЫ прым. Памятлівы. На глаза паўліяла, а на голаву буде паметны. Ручаёўка. ПАМЯТНЫ': памятнога ўкласці. Пасадзіць гузак. Каль б табе паметнога уклаў. Ручаёўка. ПА'МЯЦЬ: за нашай памяццю, пры маёй памяці. Не так даўно, пры нас. За нашай памеццю было: жыў тут памешчык, мы хаділі на роботу у панскі двор. Бывалькі. Пры маёй памеці лесы тут стаялі несхадімые. Вулкан. ПАНАГАДО'УВАЦЬ зак. Накарміць. 3 цэрквы бацька прыведе тры сталы, дак ена прывеціць усіх i панагадоўвае. Дзяражычы. Трэба панагаддвуваць усіх — i курэй, i свіней, i децей. Ручаёўка. ПАНАДО'БЩЦА зак. Спатрэбіцца. Можа ёй панадобіцца жлукта, занесі. Ручаёўка. Варачка, не магу даць табе: заўтра мне самой панаддбяцца грошы. Чаплін. ПАНАЖЬІРО'УВАЦЦА зак. Наесціся ўволю. Деці па