м'яккіе ніткі, ета сучоные ніткі, c авечак, з воўны. Дзяражычы. ЛУЧКО'ВЫ прым. Вытканы з нітак. Акрайкі булі лучковые c кіціцамі. Дзяражычы. ЛУ'ЧЧА прысл. Лепей, лепш. Паеду я лучча заўтра самаходкай у Лоеў. Дзяражычы. У новуй хаці заўсегда лучча. Ручаёўка. ЛУ'ЧЧАЙ прысл. 1. Лепш. Я б луччай папарадкавала усе да наварыла есці. Бывалькі. Луччай бурак здаць, чым картошыну. Дзяражычы. Мая дачка хаділа замуж, да кінула, да кажа: «Луччай адной, чым так замужам». Ручаёўка. 2. Больш. Настрашаць: не іді, смерць іде у хату — мы шчэ луччай баімся. Дзяражычы. ЛУ'ЧЧЫ прысл. Лепш. У гораді жыць луччы. Бывалькі. У дерэўні хворс луччы падаюць. Дзяражычы. ЛУЧЬГНА ж. 1. Лучына. Падкінь лучыны, нікога не відна. Мохаў. Лучына для падпалкі. Ручаёўка. 2. Трэскі. У Вулкані на трэскі кажуць лучына. Рубалі хату, дак столькі лучын накідалі. Вулкан. ЛУ'ШШК м. Лучнік, прыстасаванне для асвятлення хаты. У паталку кружок, калпак, а там гарыць лучына— лушнік. Пярэдзелка. Вісіць мешок у хаці, скавародка ці тарэлка i там агонь — ета лушнікі. Свецілісь так. Вулкан. ЛУШЧЭ'ННЕ н. Лузанне. Рукамі лушчылі, а то у мешок сабірала да пранікам па ём наб'ю—вот i лушчэнне. Ручаёўка. ЛЫГНУ'ЦЬ зак. Прагна выпіць. Два стаканы лыгнуў, наеўся i падаўся. Дзяражычы. ЛЬГСІКІ мн. Бульба ў мундзірах. Толькі носічак трохі зразаюць, соляць i вараць — ета лысікі; зразаюць, штоб соль заходіла. Пярэдзелка. Лысікі — раба картошка, тады посоляць, ена нача укусна. Ручаёўка. Лысікаў наварыла сегодні. Чаплін. ЛЬГСЫ: да ŭ не лыса. Пра бестурботнасць. Набрала кайстру мукі, да ŭ не лыса — не аддае. Дзяражычы; ЛЫ'ТКАЦЬ незак. зняваж. Хадзіць з хаты ў хату. Пашла ужэ лыткаць па селу. Дзяражычы. ЛЬГЧАК м. Лыч. Зарабіў свінны лычак. Пярэдзелка. Свіння рыла лычаком землю. Чаплін. ЛЮБАТА' ж. Раскоша, хараство. Ен у чыстаце i у любацё жыў. Вы б нанялі прыслугу да жылі у чыстаце i любацё. Дзяражычы
Дадатковыя словы
лушшк, лыгнуць, лўчча, лўччай, лўччы, лўшнік, лўшнікі, мяккіе, набю, нўў
1 👁