ЛУЗАНУ'ЦЬ зак. 1. Сцебануць. Етага каня калі б толькі лузануў добра, дак можа б тады пабег. Ручаёўка. 2. Пайсці (пра дождж). Я толькі выйшла за прыгорак, а дошч як лузанё, дак я скарэй дамой. Дзяражычы. ЛУЗА'ЦЬ незак. 1. Лушчыць гарох, фасоль. Деці, вечарам закончым лузаць карзіну з квасулямі. Казярогі. 2. Чысціць. Дубцы лузалі i кашы плелі. Дзяражычы. ЛУЗКА'ЦЬ незак. Лузгаць. Сядь о тутачка да ў жменю лузкай. Дзяражычы. ЛУШ'ЧКА ж. Клубнічка. ДеўкІ, ідіце у город, мо де знойдеце лунічку. Ручаёўка. ЛУ'ННА прысл. Месячна. Лунна на вуліцы, красіва так. Чаплін. ЛУПА' ж. Астаткі пасля прасейвання мукі. Калі прасееш муку, то лупа астаецца. Ручаёўка. ЛУПА'СЩЬ незак. груб. Лупцаваць. Ена як начала его деркачом лупасіць. Дзяражычы. ЛУПЕ'ШЫЦЬ незак. Лупцаваць. Матка каб куды наехала, хоць бы мене не лупёшыла. Дзяражычы. ЛУПГЦЬ: зубы лупщь. 1. Смяяцца без прычыны. Чого ты зубы лупіш? Што ты не бачыла андарака? Ручаёўка. 2. Гультайнічаць. Отэта ж ценер добра старым: седім да зубы лупім. Чаплін. ЛУ'ПКА ж. Лупцоўка. Буде табе сегодні лунка. Бывалый. Д Даць лупкі. Адлупцаваць. Еж, бо я табе лупкі дам. Дзяражычы. Му ему дадім лупкі. Ручаёўка. ЛУТ: як лут. Таўстун. Іч, выбухаўся, як лут. Хорошы такі, як лут, вуп'е усе молоко. Дзяражычы. ЛУХТА'Н м. Лодар, гультай. Іді, лухтан, здоровы, сыйді з маіх вачэй, нраседеў да абеда i проса не стоўк. Пярэдзелка. ЛУ'ЦЩА ж. 1. Лаза. Луціца — такая лаза добрая. Дзяражычы. 2. перан. Драўніна без сучкоў. Луціца — такая чысценечкая хвоя, шо ніде сучочка німа, аж блішчыць./)/Дошкі. Ены, дошкі, такіе цікавенечкіе, луціца такая. Дзяражычы. ЛУ'ЦЦЕ н. зб. Ліпавыя лыкі. Луцце у нас е — лаза на насталы; трэба надраць луцця. Дзяражычы. ЛУЧА'ЦІ незак. Страляць з лука. Буду страляці, буду лучаці з-пад зелёнага дуба (3 нар. песні). Первамайск. ЛУ'ЧКЗ мн. Ніткі. Лучкі бралі i ткалі. Лучкі— такіе
Дадатковыя словы
вупе, лузануць, лузанўў, лузкаць, лупасщь, лупешыць, лупка, луцща, лучкз, лушчка, лўнна, лўпкі, лўпім, лўпіш, лўцце, лўціца, лўчкі, ідошкі
3 👁