АБРЫ'ЦЬ зак. Пабрыць. Ото зайшоў сюды i гуляв, а барады абрыць некалі. Дзяражычы. АБРЭ'ЗНІ мн. Абрэзаныя галоўкі ад ботаў. Етых абрэзняў валяецца цэлы двор, i де іх дець. Рудня Марымонава. АБРЭ'МАК м. Абярэмак. Матка Грышачку на абрэмак да додому нанесла. Дзяражычы. АБРЭ'НЧ м. Абруч. На бойцы абрэнч лопнуў. Дзяражычы. Абрэнч — абруч на бочцы, дежцы, бойцы. Чаплін. АБРЭ'ЧАК м. Рукаў ракі. У абрэчку рыбу ловяць. Ручаёўка. Абрэчак скора зарасце. Чаплін. АБСЕМЯНІ'ЦЦА зак. Абзавесціся сям'ёй, абжыцца. Ужэ ж ена абсеменілася у Маскве. Бывалькі. Петрыкаў даўно роботае десь далека у Сібіры, там ужэ абсеменіўся, чэцвера децей. Ручаёўка. АБСТАЯ'ННЕ н. Становішча. Андрэй упаде на уколенца да заплача, кажа: «Пане Прося, хіба я не бачу твое абстаянне». Шчо зробіць, дак не кажа сколькі, а шчо даci, тое i возьме. Дзяражычы. АБСТО'ЯЦЦА зак. Абжыцца. Абстбялісь да вайны, ураг прышоў, ізбіў yce, спаліў, адін слон дай той крыву. Ручаёўка. АБСТРО'ІЦЬ зак. Пабудаваць. Трэба ж було абстрдіці yce дерэўні. Бывалькі. Хату абстроілі умесці з сынам, а у сяк клене невестку. Ручаёўка. АБСУ'НУЦЦА зак. Асунуцца, апусціцца. Токов памрачэнне у галаве — я так i абсунулася на землю. Бывалькі. Л Абсунулісь рукі. Аб страде жадання рабіць штонебудзь (ад гора, няшчасця). Узялі да у усіх людей абсунуліся рукі пры немцах1,, звелі усе на нет. Дзяражычы. АБУДЗЕНЫ дзеепрым. Абуты. Абудёная не спраўлюсь іці, я скінула туMi. Ручаёўка. Цепер усе абудёные. Чаплін. АБУ'РЫНЫ мн. Адыходы пры малацьбе i ачыстцы збожжа. Машына абурыны складаць не буде. Дзяражычы. Насып корові абурын, нехай есць. Ручаёўка. АБХЛЯ'РЬЩЬ зак. Вымачыць. Дошч так абхлярыў да ніткі. Дзяражычы. Пака дайшла да Map'i, абхлярыў усю. Ручаёўка. АБЦАПА'ЦЬ зак. Абнесці. Немцы загналі у колхозны двор i круга нас правадамі абцапалі. Ручаёўка. ABUEXўBAUb незак. Абчэсвадь, знімаць кару з бяр
Дадатковыя словы
abuex^baub, mapi, абрэзні, абсемяніцца, абстояцца, абстроіць, абсунуцца, абсўнулася, абсўнулісь, абхлярьщь, абцапаць, абўрын, абўрыны, додбму, роббтае, рўкі, сямёй, сўнуліся
8 👁