Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

венняў. Сегодні абцёшым yce дерэўя. Дзяражычы. // Абчысціць. Ты буракі не абцесуй, а то заўянуць. Ручаёўка. АБЦЯГНУ'ЦЬ зак. 1. Абгарадзіць. Абцегнуць горддчык провалкай. Дзяражычы. // Задягнуць (пра хмару). Трэба ж вутак гадаваць, а то абцегнула хмара, дошч пойде. Ручаёўка. 2. Аб'ехаць. Нагулялась добра, я ужэ абцегнула увесь свет. Крупейкі. АБЧЫРЫ'ЦЬ зак. 1. Абчарціць, абвесці лініяй. Абчырыла роўненька ліст. Первамайск. 2. Намазаць, напэцкаць. Он як мая донька умее пісаць: абчырыла усю кніжку. Ручаёўка. 3. Абкружыць. Деці мене абчыраць i на беседу завуць. Ручаёўка. АБЧЭ'РЫЦЬ зак. Адкласці яйкі (пра пчол). Матка добра абчэрыла усе чарачкі. Пярэдзелка. АБШАЛЕ'ХТАЦЬ зак. Абсесці. Мухі абшалёхталі хлеб. Пярэдзелка. АБШАЛЁХТАЦЬ зак. Абарваць. Уночы хлопцы абшалёхталі усю ябланю. Дзяражычы. АБШКРЭ'БЦІ зак. Аскрэбці, ачысціць. Абшкрэбла на абед кордопляў. Пярэдзелка. Абшкрэбу кортоплікаў да зделаю жаранікаў. Чагілін. АБШУ'КАЦЦА зак. Уладкавацца. Сядем на каня, абшукаемся i наедем. Дзяражычы. АБШЧАПЕФЫЦЬ, АБШЧАРЭ'ПІЦЬ зак. Абняць за шьда. / так абшчапёрыў, шо аж рукі пабелелі. Пярэдзелка. Ена ляжа ле мене, абшчэрэпіць за шыю. Дзяражычы. АБШЧЫКНУЛІДА зак. Аблегчы шчыльна (пра вопратку). Казачына спераду i з бокбу абшчыкнёцца шчытна, а там ззаду зборкі, зборкі. Пярэдзелка. Ну i плацці у девак — абшчыкнёцца, усё відна. Ручаёўка. АБШЫВА'НКА ж. Лодка на аднаго чалавека. Дай бо, брат, абшыванкі свае, з'ежджу за гусямі: пераплылі на той бераг. Рудня Марымонава. АБЫЗЯ'ЦЬ зак. Абабегаць, наведаць розныя мясціны. То ж сёдні дахтуры там, а то ена б усе село абыз'яла. Дзяражычы. АБЬІЙЦЕЦЦА зак. Абысціся. Мы без цебе маглі б абыйц'щца. Рудня Марымонава. Еслі можна абыйціцца, не залазь у даўгі. Ручаёўка. АБЫХО'Д м. Абход. Абыход ізделаю, праверу, абгледжу. Первамайск. АБЯДА'ЦЦА 1 незак. Есці звыш меры. Летась свае ігрушы булі, деці цэлае лета аб'едалісь. Дзяражычы. 2. Зак