АБЛГЦЬ зак. Абліць. Нада абліць аснову. Бывалькі. Аснову абаллёш картапляным крухмалам, мукою. Дзяражычы. АБЛО'ЖНІК м. Абложны, зацяжыы дождж. Абложнік мо усю неделю буде ліць. Ручаёўка. АБЛЯЧЬГЦЬ зак. Вылечыць. Чым ена хварэе?— Падучая балесць напала на ее, ніяк не аблёчаць. Тады не так брала, а цепер часта. Дзяражычы. АБМА'НУВАЦЬ незак. Абманваць. Бач, як любіць абмануваць дзевак. Казярогі. Магазіншчыца ніколі Hiкого не абмануе. Ручаёўка. АБМАНУ'ЦЬ зак. Падмануць. Не седі, Іванечка, не седі, паднімі намет, пагледі, можа цебе деражні абманулі да старую бабу пасаділі (3 нар. гіесні). Дзяражычы. От, думав пан, калі ён мене абмануў, то любому зорэша (3 казкі). Казярогі. АБМАРО'ЧНЫ: узяла абмарочная. Пра стан непрытомнасці. Узели его абмарочная. Пярэдзелка. АБМЕ'ШКА ж. Мука на корм жывёле. Жыта ладнага i ячменю ладнага, дак ены укормяць добрага кабана: у іх i корддплі свае, i абмёшка свая. Чаплін. АБМШАВА'ЦЬ зак. Абмінуць. Кажа, абмінаваў хату бабкі, так бег. Дзяражычы. АБМЫВА'ЦЬ незак. Абмываць, рабіць чыстым. Як трэба було, дак абмывила рану кожны день. Дзяражычы. За маю дяку, шо я ее абмывила, уцета мне токбе. Бывалый. АБМЫ'ЦЬ зак. Абмыць, зрабіць чыстым. Я раначкі твае абмыю. Вулкан. Час, як памер Мійіка, толькі абмулі его, приехала дачка. Ручаёўка. Памыю чэпец сабе i насавік абмыю, сцелюся сама, а мне ужэ деўяць десятак: от як скрозь полотно гледіш дай годі, цёмна. Дзяражычы. АБМЯТНУЦЬ зак. перан. Абяссілець. Пришла не снедаўшы, дак абмягла, не здолею. Ручаёўка. АБМЯРДЗЕ'НЩЬ зак., груб. Абразіць, зняважыць. Шчэ скажи шчо, дак мацюкоў нагорне да абмердёніць як. Дзяражычы. АБМЯТА'ЦЬ зак. Абкідаць. Етую пецелъку трэба абметиць. Ручаёўка. Хто кажа абкідаю, а хто абметаю. Чагілін. АБО'РА ж. 1. Абора ў лапцях. Абдр німа, діця, у нас. Рудня Марымонава. Абдры у лапцях з канапель. Чаплін. За твае пераборы табе не даў бог шчасця І долгг а у нас
Дадатковыя словы
абмануць, абманў, абманўў, абмарочны, абмешка, абмшаваць, абмывйла, абмярдзенщь, абмятаць, абмўлі, збрэша, метйць, узелй
4 👁