Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

Дзяражычы. 2. Скласці. У мене буў чалавек з-за ракі, добрую печачку ізбіў мне. Бывалькі. ІЗБЛГЗА прысл. Зблізку, блізка. Ізоліза відна добра у ачкох. Дзяражычы. ІЗВАРЫ'ЦЬ зак. Зварыць. Ізвару кусочкамі шчучку. Бывалькі. ІЗВЕКУ прысл. Спрадвеку, адвеку. У мене ж шчасце: i свекруха добрая, І невестка, i хазяін — міне шчасце ізвёку. Дзяражычы. Я ізвёку роботаю. Рудня Марымонава. ІЗВЕ'СЦІ зак. Збіць з правільнага жыццёвага шляху. Ізвёў з пуцця, а сам вуехаў да ажаніўся. Ручаёўка. ІЗВЯСЦІ'ЦЬ зак. Паведаміць. Ка мне Проня прышла i ізвесціла: у сітку еечкі. Ручаёўка. ІЗГАНЯ'ЦЬ незак. Зганяць. Нападаюць вороны на кіехі, пойдам ізганяці. Ручаёўка. ІЗГОФК.НУЦЦА зак. Прагоркнуць. Мука да сіх пор буде лежаць, дак ена ізгдркнецца. Дзяражычы. ІЗДАВА'ЦЬ незак. Здаваць. Іздаём молоко, a калі сабе трэба пастанавіць гладышачкі две. Казярогі. ІЗДА'ЦЬ зак. 1. Здаць. Мне ключ іздасць ат клуба. Крупейкі. 2. Закопчыць. Пецька сеголета десяць класаў іздаў. Ручаёўка. ІЗДО'Р м. Здор. Ізддр той беленечкі, чысценечачкі. Дзяражычы. ІЗДУ'МАЦЬ зак. Успомніць. Забулася, a тады іздумала: Парашчына скацерка. Чаплін. Яйца лежаць, матка іздумае — іде па яйца, окарыць яешню. Вулкан. От молодому добра, як іздумаеш. Пярэдзелка. ІЗДУМЛЯ'ЦЬ незак. Успамінаць. Старые забабоны іздумляюць, дак не нада пісаць. Ручаёўка. ІЗДУРАВА'ЦЬ зак. Зрабіць глупства, дапусціць памылку. ён іздураваў: кінуў роботаць на трактары. Kaзярогі. ІЗДЗЕ'ЛАЦЬ зак. Зрабіць. Іструб іздёлалі. Бывалькі. Ізвару кусочкамі да іздёлаю начыначку. Дзяражычы. ІЗ'ЕМКА ж. Здымак (рэнтгенаўскі). Прыежджае ён i прывозіць із'ёмку: рана, як рыбеччае вочка. Чаплін. ІЗЖЬЕЦЬ зак. Пражыць. Век іжжыла мая матка, а ні з кім не пасварылася. Карпаўка. ІЗЛЕТЦІСЯ зак. Злюбіцца. Ена, галубка, як ізлёглася з іМ' дак i сем'і ацуралася. Дзяражычы. ІЗЛІВА/ЦЬ незак. 1. Злівадь. Два дні ізліваю молоко у адін кушынок — столькі цепер дае корова. Бывалькі