перан. Аб'ядноўваць. Колхозы будуць ізліваці уместа. Казярогі. ІЗЛУПГЦЬ зак. Садраць. Ізлуплю шкурку із шчукі, да пасеку м'ясца, да туды перчыку. Дзяражычы. ІЗЛЯПЕ'ЧЫЦЬ зак. Сапсаваць. Трэба ж табе такі хлеб ізлепёчыць, папорціла толькі муку. Дзяражычы. ІЗМАКРЭ'ЦЬ незак. Стаць мокрай. Млосць такая, ізМакрэю уся чысценечка. Дзяражычы. ІЗМА'ЛКУ прысл. Змалку. Тутака ена з ім іэмалку гуляла. Бывалькі. ІЗМАЛО'ЦЬ зак. Змалоць. Як Ізмёлям, хіця трошкі возьмеш. Ручаёўка. ІЗМ'ЕРЦІ зак. Вымерці. Увесь род ізмёр, ніводнага чалавека не асталося. Дзяражычы. ІЗНЕЛЮБІ'ЦЬ зак. Зненавідзець. Мы ізнелюбілі его з-за Пашы. Дзяражычы. ІЗНІ'ЗУ прысл. Унізе. Ізнізу не збірай яблакі, а на шчыт узлезь. Дзяражычы. ІЗНЯВЕ'РЫЦЦА зак. Разупэўніцца, зняверыцца. ён Полі брахаў адно, а Пашы другое: я ізневёрылась. Дзяражычы. ІЗРА' прысл. Дарма, дарэмна. Я на чалавека не скажу нічога як ізра. Дзяражычы. Ізра бацька не ударыць. Ручаёўка. ІЗРАДКА' прысл. Зрэдку. Блізнята у нас ізрадка говораць. Ручаёўка. ІЗРА'ЗУ прысл. 1. Адразу. Я б ізразу расказала казку. Карпаўка. Што ты хацела, штоб ізразу було інцерэсна? Чаплін. 2. Спачатку, спярша. Сям'я его невечыла невестку ізразу. Дзяражычы. Мая дачка ізразу пашла за лг тоўца, а тады сышлася з нашым хлопцам. Ручаёўка. ІЗРЭ'ЗАЦЬ зак. 1. Зрэзаць. Учора ізрэзала цветы да вукапала карэнне. Вулкан. 2. Зменшыць. У нас некоторым ізрэзалі пенсаю, я палучала сорак шэсць, а цепер васімнаццаць. Ручаёўка. IK прыназ. К, да. Сюды прыў'ёз ік прэсу. Ручаёўка. Ік маццы учорі хаділа. Чаплін. І'КЛЫ мм. Іколы, клыкі. Іклы i клыкі бываюць толькі у жывёл, у чалавека так не называюць. Ручаёўка. Іклы у дікага кабана па баках бальшые. Чаплін. І'МАЛА ж. Від расліны. Імала — сена нападобіе чорота, крупнае з iмалы сена. Пярэдзелка. ІМЕ'ЦЬ незак. Мець. Ой, я веры не йму. Дзяражычы