ЗЯ'ТНІ прым. Зяцеў. Тут була зятняя хата, ён выехаў у Сібір з калгаса. Первамайск. ЗЯЦЬКО' н. Зяцёк. Мой зяцькб перайшоў у хату. Ручаёўка. I ГВЕРАНЬ м. Камяк зямлі. Наварочаў трактар івернямі землю. Пярэдзелка. ІГГ часц. Ага, але.—Пойдам заўтра у ягады?— Ігі, пойдам. Міхалёўка. ІГЛІ'ЦА ж. 1. Ігліца, хваінкі. Добра гарыць ігліца. Казярогі. 2. Брусок, якім замацоўваюцца дошкі ў дзвярах. Доскі у дверах ігліца крэпіць. Чаплін. ІГРА'ЦЬ 1 незак. 1. Іграць. Колю купілі баян, вучыцца іграць. Пярэдзелка. Нашы музыканты усе іграюць добра. Чаплін. 2. перан. Дурэць, сваволіць. Сядь, не іграй, не лазь. Казярогі. Не іграйце, хлопцы, хваціць, адін аднаму рукі павыкручуеце. Ручаёўка. То ж парасёнак так іграе у сенцах. Чаплін. // Буяніць, бушавадь. Як калі іграе мой дед, дак думаю: нехай памрэ, а як не іграе, дак шкода. Ручаёўка. 3. Хадзіць узад i ўперад. Сцепан туды-сюды іграе: пройде к рацэ, а тады назад. Дзяражычы./ / Ездзіць. Чым жа ей заняцца? 'Голькі i делае, што іграе з Рэчыцы да додому. Ручаёўка. 4. Быць рухавым, пільным, уважлівым. Два класы настаўніца вучыць, дак ты во так даўжна іграць na класу. Дзяражычы. 5. Зіхацець, блішчэць. Эх, a вочачкі у кошкі іграюць, як на камені. Дзяражычы. ІГРА'ЦЬ2 незак, Знаходзіцца ў стане цечкі (пра жывёлу). Свіння іграе. Дзяражычы. Як которая свіння, дак i два годы не іграе. Чаплін. Учорі бык за маею кордваю прышоў, ена усе лета іграла. Ручаёўка. ІДЗЕ'СЬ прысл. Дзесьці. Сыны ідёсь парасходілісь да ŭ п'юць. Ручаёўка. 13 прыназ. 1. 3. Ніткі із воўны. Дзяражычы. Дед із бабаю сварацца. Ручаёўка. 2. Ад. Первы хазяін умер із ціху. Дзяражычы. ІЗБІРА'ЦЬ незак. Збіраць. Ізбіраем сыр, вуганшчыну даем. Ручаёўка. ІЗБІ'ЦЬ зак. 1. Зрабіць, пабудаваць. Дед Ecin землянку ізбіў — так, як хатачка: i мост, i стол, i печачка
Дадатковыя словы
додбму, зятні, пюць, ідзесь, ізбіраць, ізбіць
4 👁