ўвьіх артыкулаў зняты i заклеены зверху палоскай чыстай паперы. ў ў іа к у р а т ны спосаб падрыхтоўкі машынапісу да набору, пры якім ТаК'сімальна забараняліся любыя праўкі ад рукі (нават прапушчаныя коска soraca ўклейваліся на сваім месцы), быў прыняты ў той час, як нам вядома, у акадэмічным вьщавецтве "Навука i тэхніка", што, натуральна, паскарала ручны набор тэксту ў тьшаграфіі i яго якасць. Акрамя таго, унізе старонак машынапіс мае нумарацыю ад 69 да 98 старонкі, што ўказвае на калектыўную працу (верагодна зборнік), куды i рыхтаваўся рукапіс. Можна выказаць здагадку, што гэтую падборку лексікі меркавалася надрукаваць ў адным з дыялекталагічных зборнікаў, якія актыўна пачалі выдавацца з 1975 г. у Інстытуце мовазнаўства імя Якуба Кол аса АН БССР*. Аднак чамусьці рукапіс некім (аўтарам, навуковым або выдавецкім рэдактарам, кімсьці яшчэ?) быў зняты ca зборніка. Не выключана, што прычынай маглі стаць навуковыя рознагалоссі паміж Ф. M. Янкоўскім i акадэмічнымі навукоўцамі па некаторых тэарэтычных пытаннях сучаснай беларускай літаратурнай мовы, якія якраз у гэты час актыўна дыскутаваліся нават у перыядычным друку [5]. Акрамя гэтага, збераглася i картатэка, складзеная прафесарам Ф. M. Янкоўскім, для чацвёртага выпуску "Дыялектнага слоўніка" [4]. Яна налічвае каля 950 картак, розных па фармаце i змесце. Цалкам апрацаваныя i размешчаныя строга ў алфавітным парадку толькі карткі, выкарыстаныя для апісанай падборкі. Астатнія карткі - запісы лексікі з роднай вёскі Клетнае Глускага раёна i іншых вёсак Беларусі, занатаваныя словы шматлікіх карэспандэнтаў з розных куткоў нашай краіны, выпіскі з фальклорных i мастацкіх твораў (найчасцей Янкі Брыля), ca слоўнікаў 1Г Д. У болынасці вьшадкаў на картках з в. Клетнае пазначаны толькі Дыялектныя словы без семантычнай характарыстыкі i ілюстрацыйных прыкладаў, на многіх з іх змешчана па некалькі слоў (на асобных да Дзесяці i нават болын). Гэта тыловая для навукоўцаў картатэка дыялектнай лексікі па роднай гаворцы, у якой на любой паперцы, што аказалася пад рукой, хуценька занатоўваецца для памяці тое ці іншае ўспомненае слоўца, a канчатковая апрацоука яго ажыццяўляецца пазней. На жаль, без аўтара запісу i носьбіта гаворкі перастварыць такую картатэку ў паўнацэнны слоўнік практычна немагчыма. Тым не менш яна, безумоўна, уяўляе несумненную цікавасць для навукоўцаў i можа быць іапатрабавана пры лексікалагічных даследаваннях гаворак, вывучэнні таарэтычных пытанняў дыялекгнай лексікаграфіі. Пры падрыхтоўцы машынапісу да друку цалкам захавань, аутарскі а, больнща, втны\ выцягаць, грыоовік, мьттща. -3 народнага слоўніка" (1975), "Народнае ___ *» /ifV7Q\ "і4опппняя споватвоо слова" (1976), (1977), "Жывое слова (1978), "Народная словатворчасць" (1979), 447 "Народная лексіка
Дадатковыя словы
таксімальна, іifv
30 👁