ПАШТАР - наз., р. -а, мужч. р. Паштальён, паштовы служачы. За паштара гадоў кдлькі быў. Кап. р., Русакі. (Н. Д.). ПАШКОЛЩЬ - дзеясл., законч. тр., пераходны. Пакараць фізічна. Трэба думаць, з дарэвалюцыйнай школы, дзе каралі вучняў фізічна. За иапд ш пашкдліў свайгд сына? Рас. р., Бухава. (М. В.). Пашкдліла свайгд сына, дык у самой у грудзях заболела. Тамсама. ПЁТАВАЦЦА (І ПЁТУВАЦЦА) - дзеясл., незаконч. тр. Многа працаваць, гараваць i не медь дастатку; працаваць i мучыцца. Яны вечна тут пётуваліся, рабіць рабічі, а што?І ні зьёлі, i ні знает. Светл. p., Кіцін. (Еф. Б.). ПІСКЛЁНАК (з піск) - наз., p. -а, мужч. p. Кураня. Вардны пісклят пыхапалі. Сенн, p., Падворыца. (Л. Д.). ПЛЫТКА - прысл. Мелка (пра глыбіню ракі, возера). Там, ідзёця. то карасёў налдвіця. Там тытка, a карасёў мачёнькіх аш пдуна. Навагр. p., Мондзін. Паўз бёрах пчытка, а што далёй, то глыбёй. Навагр. p., Свіцязь. ПОЛКА - наз., p. -i, жан. p. Кавалачак палатна ці сукна з захаванаю натуральнаю шырынёй (на даўжыню ўтока). Глускі p., Клетнае. Фразеалагізм жывот (страўнік) на тры пдлкі - вельмі вялікі, ненаедны жывот (страўнік), з выяўнаю гіпербалаю (параўн.: мяхі звычайна шыюцца з дзвюх полак). Тамсама. Параўн.: полка - кавалак палатна квадратовай формы з прышытымі да рагоў шкутамі (з такога самага палатна); полкаю пераносяць сена, салому, лён ці што падобнае. Добрую полку травы нажала, чуцъ прынёсла. Слуцк. р., Горкі. (I. Л.). 2. Посцілка, у якой носяць сена, салому, лён ці што іншае. Бабр. р., Клетнае. Цэлую пдсьцічку/ лёну нацёрла. Цяпёр нам ні трэба, каб было богата лёну? Нашто ён? Тамсама. Параўн.: посьцічка - пакрывала, якім засцілаюць пасцель. Вой. якая ў цябё пдсьцілка! За зіму выткала тры пдсьцічкі. Слуцк. р., Горкі. (I. Л.). Г ___ ___ ПОСТАРАЖАНЬ - наз., р. -жн-я, мужч. р. Рыбацкая прылада: рагулькі, на якія наматана вудачка (лёска); пдетаражанъ звычайна ставяць на драпежную рыбу, на кручок насаджваюць жыўца (жывую рыбку). Я меў з дваццаць пдстаражняў. Наставіш - рана й ёсъцъ тры-чатыры, а f У * то й болыи шчупакду, а калі - й акунь хотя. Навагр. р., Міратычы. У нас завуцъ гэта пдетаражанъ. Кар. р., Сіняўская Слабада. Параўн.: старожил Глускі р., Клетнае. Параўн.: (у руск.) жерлица. ПОЦЕРАБ - наз., р. -у i -а, мужч. р. Расцярэблены ўчастак, ачышчаны ад карчоўя, пад поле ці сенажаць. Цэлы вбе сёна накасіў на пдцярабе. Старыя Дарогі. Сёна с пдцярабу. Тамсама. А там, дзе бярэжкаўюкі пдцяраб. Глускі р., Клетнае. Параўн.: церабіць, працерабіць, расцерабіць, выцердбіць, нацерабіць, прыцерабіць. Глускі p., Клетнае. ПОШАР - наз., p. -у, мужч. p., множн. л. не мае. Корм для жывёлы. Возік пошару добыла, й то добра. Ашм. р., Гальшаны. Дай пдшару каровой (карове). Брасл. р., Купчэлі. (В. П
Дадатковыя словы
акўнь, бблыи, пдсьцічкуі, пдўна, шчупакдў
22 👁