ПАШТАР - наз., р. -а, мужч. р. Паштальён, паштовы служачы. За паштара гадоў колькі быў. Кап. р., Русакі. (Н. Д.). ПАШКОЛІЦЬ дзеясл., законч. тр., пераходны. Пакараць фізічна. Трэба думаць, з дарэвалюцыйнай школы, дзе каралі вучняў фізічна. За што им пашколіў свайго сына? Рас. р., Бухава. (М. В.). Пашколіла свайго сына, дык у самой у грудзях забалела. Тамсама. ПЕТАВАЦЦА (і ПЕТУВАЦЦА) дзеясл., незаконч. тр. Многа працаваць, гараваць і не мець дастатку; працаваць і мучыцца. Яны вечна тут петуваліся, рабіць рабілі, а што?І ні зьелі, і ні знасілі. Светл. р., Кіцін. (Еф. Б.). ПІСКЛЁНАК (3 піск) наз., р. -а, мужч. р. Кураня. Вароны пісклят пыхапалі. Сенн. р., Падворыца. (Л. Д.). ПЛЫТКА - прысл. Мелка (пра глыбіню ракі, возера). Там, ідзеця, то карасёў наловіця. Там плытка, а карасёў маленькіх аш поўна. Навагр. р., Мондзін. Паўз берах плытка, а што далей, то глыбей. Навагр. р., Свіцязь. ПОЛКА - наз., р. і, жан. р. Кавалачак палатна ці сукна з захаванаю натуральнаю шырынёй (на даўжыню ўтока). Глускі р., Клетнае. Фразеа-лагізм жывот (страўнік) на тры полкі вельмі вялікі, ненаедны жывот (страўнік), з выяўнаю гіпербалаю (параўн.: мяхі звычайна шыюцца з дзвюх полак). Тамсама. Параўн.: полка кавалак палатна квадратовай формы з прышытымі да рагоў шкутамі (з такога самага палатна); полкаю пераносяць сена, салому, лён ці што падобнае. Добрую полку травы на-жала, чуць прынесла. Слуцк. р., Горкі. (І. Л.). 2. Посцілка, у якой носяць сена, салому, лён ці што іншае. Бабр. р., Клетнае. Цэлую посьцілку лёну нацерла. Цяпер нам ні трэба, каб было багата лёну? Нашто ён? Тамсама. Параўн.: посьцілка пакрывала, якім засцілаюць пасцель. Вой, якая ў цябе посьцілка! За зіму выткала тры посьцілкі. Слуцк. р., Горкі. (І. Л.). ПОСТАРАЖАНЬ наз., р. жн-я, мужч. р. Рыбацкая прылада: ра-гулькі, на якія наматана вудачка (лёска); постаражань звычайна ставяць на драпежную рыбу, на кручок насаджваюць жыўца (жывую рыбку). Я меў з дваццаць постаражняў. Наставіш - рана й ёсьць тры-чатыры, а то й больш шчупакоў, а калі й акунь хопня. Навагр. р., Міратычы. У нас завуць гэта постаражань. Кар. р., Сіняўская Слабада. Параўн.: ста-рожня Глускі р., Клетнае. Параўн.: (у руск.) жерлица. ПОЦЕРАБ – наз., р. -у і-а, мужч. р. Расцярэблены ўчастак, ачышчаны ад карчоўя, пад поле ці сенажаць. Цэлы вос сена накасіў на поцярабе. Ста-рыя Дарогі. Сена с поцярабу. Тамсама. А там, дзе бярэжкаўскі поцяраб. Глускі р., Клетнае. Параўн.: церабіць, працерабіць, расцерабіць. выцерабіць, нацерабіць, прыцерабіць. Глускі р., Клетнае. ПОШАР - наз., р. -у, мужч. р., множн. л. не мае. Корм для жывёлы. Возік пошару дабыла, й то добра. Ашм. р., Гальшаны. Дай пошару ка-ровай (карове). Брасл. р., Купчэлі. (В. П