Дыялектны слоўнік (2018). Частка 4. Ф. М. Янкоўскі

wiH p„ Лекараўка. Пабачыў хлопец, што дзіёвачка ад плачу стала 0 \сіЯ брыдкая, што аж зірнуць гідко да й думав: '7 гэ/ш яшчэ мае быць Па недачакане monoi Г т,т „ d d ~,—. Ж\юнка! г Да недачакане тваё! Слуцкі p., B. Рожан. A Сержпутоўскі. КАБСП, 1926, стар. 210). ' н Еіуіа НІНА - наз., p. -ы, жан. p. У неманіня карасёў начавіць іджно- Навагр. p., Падкасоўе. Гл. неманіца. Гл. старасджына. ' НЕМАШЦА - наз.,р. -ы, жан. p. Старое рэчышча Нёмана. Хіба капу няйаніцах сёці паставіў: там карась, плдтка, шчупак. Кар. p., Сіняўская Слабада. Я зьбіраюсё пацскочыць на неманіцу ў Ддорач. Во там карасі! Тамсама. Гл. старасожына. НЕМЧЫК - наз.,р. -a, мужч. p. 1. Памяншальнае ад немец. Глускі p., f Гарадзішча. 2. Памяншальнае ад немец, нямы (нямко). А той бёднянькі нёйчык ці жывё? Глуск. 3. Назва гульні. Мы гулялі ŭ у нёмчыка, й у чыжыка, ŭy кіаса, гуляліў квача. Светл. p., Кіцін. (Еф. Б.). НЕРАЗГАДНО - прысл. (катэгорыя стану). Не разгадаць (не разабраць). Ацьсюль неразгаднд, хто там. Глускі p., Старына. Параўн.: неразгаднд, невідно, нечутнд. Тамсама. HETPA - наз., p. -ы, жан. p. Нетры (гл. "Беларуска-рускі слоўнік", 1962: p. -аў, адз. не мае). Так зараслд, так загусьцёла, што нётра нётраю. Ну, пайшла замуш у нёйкую нётру, - як жыць будзя там? Кап. p., Русакі. f м f НПЦЦЦА - дзеясл., незак. mp. Бедніцца i ныць. Ен вёчна ніціцца,ўсё зьягдмала. Светл. p., Кіцін. (Еф. Б.). НЯБАВАМ - прысл. Неўзабаве. Кажуцы. чакайця, зараз прыдзя (аўтобус). Пачакалі, аж нябавам падыхддзіць па нас малёнькі, алё ўсіхусіх пасадзілі. Зэльва. Небавам. (M. Федароўскі, Люд беларускі, I, стар. 57). НЕДЗЯЛЬКОВЫ - прыметн., -ая, -ae, -ыя. Прыметнік ад нядзёлька (нядзеля). Ранішняя ŭ нядзялькдвая (малако), даіьбох свёжая! На пытанне "А што гэта недзяльковае?" быў адказ: '7/y ў нядзёльку надайіла. Як прыхддзя нядзёлька ŭ адзётак нядзялькдвы. А як жа шГ Мінск, Камароўка. НЯЧУТКІ - прыметн.,-ая, -ae, -ія. Глухаваты. Hi пашанцавало ў дзёцях, - адна нічутка, а другая нетто з вачшіа ніддора. Глуск. A ена трдху была нічутка. Ваўкавыскі п., Шылавічы. (M. Федароўскі, Люд беларускі, III, 2, стар. 137). Маладзёйшы быў, то 'шчэ сяк-так, a пастарэўсусім нічуткі стаў. Глускі p., Пяценка. ПА - прыназ. 1. Па (з рознымі значэннямі). 2. Разам з назоўнікамі лета, вясна, зіма, пост, вяіікдзень, госці, свята (i падобн.) абазначае "канчаецца (скончылася) лета", "мінаецца (мінулася) лета" (свята, госці i падобн.). Бачыця, ўжо ŭ na лёця, яшчэ лётні мёсяц, a ŭ na лёця. Мядз. p., Купа. Сьвята тут прыдзя ŭ прайшло. Пакуль высьпісься - ŭ na сьвяця. Тамсама. Сюды-туды - ŭ na грашах. Бабр. p., Гарадок. Думалі, зьмёлям