ПАЗГГНДЖВАЦЦА -а-юцца, -а-л-іся. Гл. гіндзіцца, згшдзіцца. Ужываецца ў множным ліку. Корму было мало, дак i німа травы, а ўжэ пасуць. Ляпаюць бёдны[е] зубамі, пазгінджваліса, што й ні пазнаць йіх. Кл. ПАЗОФНАСЦЬ (пазорнасць) p. -ц-і, жан., множн. няма, ад пазорны. Вартасны на погляд, прыгожы (гл. пазорны ў вып. 1959 г.). Што c таё пазорнае (каровы)? Зь яе пазорнасьці? Малака ты даёнку надой, хоць с худое й ніпазорнае. Кл. ПАЙГРА'ЦЬ 1 - а-ю, -a-eui, з він. i без яго, законч. Пайграць на балалайку (sic!). Хал. Пайграць на гармонік. Сым. ПАЙГРА'ЦЬ 2 -а-еш, -а-е, з а к о н ч ад ігриць2 (гл.). Пабуяніць. Хай сабе йграе. Пайграе й на том самум мёсьце сядзе. Кл. Пайграў i дайграўса, прагналі з добрае службы. Стр. ПАКАРЖАЦЕ'ЦЬ (пакаржацёць) -ё-еш, -ё-е, неперах., законч. Гл. каржацёць, закаржацёць. Анучы так пакаржацёлі, што абуцца н[е] можна. Байл. Целяці трэба сёмяня, а так ап травё пакаржацёлі. Байл. ПАКАЦЕЛКА р. -i, жан. Кацёлка (качулка).А ў Машнічах на п ак а ц ёл к у кажудь качолка. Зуб. ПАКЕ'УЛЯЦЬ -я-ю, -я-еиг, неперах., законч., ад кёўляць (гл. кёўляць у вып. 1959 г.). Зьбілі так, што пакёўляў зь мёс[е]ц — ацсадзілі пёчань — i пам'ёр. Кл. ПАКО'УЧАНЫ дзеепрым. ад пакоучьщь (гл. кбучыць). Нашлі дзе гуляць! 3 лёнам. Дак пакбучаны ўвесь. Аж душа балідь. Кл
Дадатковыя словы
абўцца, анўчы, гармбнік, дббрае, мбжна, ніпазбрнае, пабўяніць, пазбр, пазбрнае, пакаржацець, пакбўчаны, пакеуляць, пакоучаны, памёр, пасўць, рйць
8 👁