места хіба вуцягне адзін вол? Мусіш патпрэгці йшчэ аднагод Кл. 2. Перан. Узяць каго-небудзь на дапамогу. Багата снапбу на полі. Адны ці справяцца! Хіба вас, хлопцы, трэба патпрэгці? Пас. Я. К. ПАДРАПАКДВАТДЬ -ў-ю, -ў-еш, з він. скл. i без яго} законч., aд драпакаваць (гл.). Падрапакавалі б, то раўнёй было б, i араласо б лёп[е]й. Кл. ПАДТА'КІЧ (па(у)ттакіч) p. -a, мужч. Той, хто толькі падтаквае каму-небудзь, ніколі не запярэчыць, стараецца дагадзіць. Нбваму старшыні паттакіча ні трэба, яму брыгадзір трэба. Вольн. Путтакічаў i пудлізьнікаў му не любім. Кл. ПАДТРАВНАЯ (tia(y) ттраўна) прым., ужываецца ў спалучэнні з каса. Падтраўная каса так асаджана, што пры касьбе ўразаецца «пад траву», у зямлю, у карэнне. Трэба ўмёць i асадзіць косу. УСідора пракосы — што гідко пазірнуць на йіх. Дзе куп'е паўразае, a дзе шчыткі толькі пазьбівае. Асаджвай, што б ні паттраўна i ні патраўна была. Кл. Параўн.: патраўная (гл.). ПАДХВАЦГЦЬ (па(у)тхваціць) -ч-ў, -ц-іш, перах., законч. Перасіліць, перагнаць, прастудзіць, напаіўшы, разгарачанага каня. Гаспадарэ, ліха матары! Патхвацілі каня, a прызнавацца баяцца. Вн жэ й відаць: патхвачаны. Кл. ПАДЦЫГА'НІЦЬ (na (y) ццыганіць) -ю, -іш, -іць, перах., законч. Ашукаць, падмануць. Зь йім ты ні зладзіш. Hi аглёдзісься — паццыганіць. A тагдьг ніякае c таббю кампаняйі. Пас. Я. К. e