ПАДЛ КУКА р. -i, агульн. 1. Слабая, худая, нявартасная жывёліна. А мо' табё на такую жытку гаварыць i ні трэба было? Хіба забыў, што маў? Падлюку на тры рубле, што да Глуска прыставала. Вольн. ПАДМАГЧЫ' (па(у)дмагці(чы)) -ў, -аш, неперах., законч. Дапамагчы крыху. Так разгрузы! грэбяльку, што конь стаў, ні зь места. Дбор[э], што йшлі мушчыны да ўсё разам падмаглі вуяхаць на сухое, а то й начаваць с канем прышлосо б. Кл. Падмажэце мне падняць (мяшок на плечы). Барб. Як змог, так падмог. Барб. ПАДМЕ'ЦЦА (па(у)дмёцца) -ё-юся, -ёешся, законч. Паабяцаць, дакляраваць (даць што-небудзь, зрабіць што-небудзь). Ты ж пудмёўса. Наштб ж крудіць? Пудмёўса — то й давай. Кл. Брыгадзіра пашукаю. Hi падмёяцца даць (каня), дак пайду ў шофяра папрашуса. Н. ж. Гл. памёцца у вып. 1959 г. ПАДМІККЦІЦЬ (па (у) дмікіціць) -ч-у, -ц-іш, перах., законч. Нечакана i трапна пажартаваць з каго-небудзь, але не жорстка, не з'едліва. Зь йім рабіць хорашэ. Рббіць i раскажэ. А што не так, то вёльмі лбуко пудмікіціць. Кл. I я цебё не раз падмікічу. Байл. ПАДМЯВА'ЦЦА (па (у) дме (я) вацца) -йюся, -а-ешся, незаконч. Абяцаць, дакляраваць. Гл. падмёцца. А табё н[е] трэ' было падмевацца. А раз падмёўса, то йдзі зрабі. Н. ж. Ідзе й проплач гаворыць: «Хто прасіў падм[е]вацца?» Н. ж. ПАДПРЭТЧЫ (па(у)тпрэгці(чы)) -ў, -эш, перах., законч. 1. Прыпрэгчы (другога каня, вала да запрэжанага). С такого грузкаго
Дадатковыя словы
вўяхаць, гавбрыць, глў, грўзкаго, дббр[э, зедліва, змбг, лбўко, падмбг, падмецца, падмявацца, пайдў, прбплач, прышлбсо, хбрашэ, шбфяра, шўса
7 👁