йіх у горадз[е] завудь расёйцы? Віліпуты ці як? К л.. КАРТАПЛЯ'НІШЧА (картап(ф)лянішчэ, картап(ф)лянішча) p. -а, ніяк. Бульбянішча. Поле, дзе расла бульба. Ці ні бачыла майіх парасят? — Здэцца ж, ёто вашые поркаюцца за гумнамі на картаплянішчы. Кл. На картаплянішчы [е]чмёнь бы парос, а вы чортвёд што пасёелі. Сл. Картафлянішча вырабленае як хлёб. Глуск. КАРЧЬГСТЫ. Кусцісты. Пасёялі пшаніцу радкаву. Думала, што сусім схібіць, мо' й насёньне ці зьбяру. А бач, стала карчыста, салома ў салому, колас у колас. Як сьцяна. Сьдяна сьцянбю стайіць. Рэдко сёялі, a карчыстая сьпёе. Кл. КАРЭ'ЙКА p. -i, жан. Карэянка. Я ў Минску была. Сястра там у нас. Дак наглёдзялася ўсяго-ўсякаго. Гуляла. А па вуліцы па горадзе хадзілі карэйкі ці кітайкі. У аднаё карэйкі мо' дваццаць значкбу на грудзях. Ст. Рацм. КАСАВА'ЦЬ -ў-ю, -ў-еш, перах., незаконч. 1. Крэсліць, закрэсліваць. Пина й сам касуе. Хал. 2. Перан. Гл. закасаваць, закасоўваць. Той разумны вёльма быў, ён ydx йіх касаваў. Як лбукі, так ручы (гл. ручы ў вып. 1959 г.). Кл. Hi люб[е]ць [е]гб, вёльмі ўжэ стараяцца касаваць усіх. Глуск. KATA'HHIK (катаньнік) p. -а, мужч. Той, хто катаецца. Вы йшчэ малые катацца. На пёч, такіе катаньнікі! Кл. КАТАРЭ'З (катарэз) p. -at мужч. Toe, што i канарэз (гл.),— жорсткі чалавек. Hi ўшчувацьмеш, то нагаруясса, вурасьце катарэз
Дадатковыя словы
katahhik, віліпўты, вўліцы, вўрасьце, гбрадзе, грўдзях, гўмнамі, дўмала, завўдь, значкбў, зьбярў, картаплянішча, карэйка, касўе, кблас, лбўкі, нагарўясса, пбркаюцца, разўмны, рўчы, салб, салбму, чбртвёд
4 👁