чаі, нормы людскіх адносін. У вв. Клетнае, Халопічы канарэзамі называлі паліцаяў — фашысцкіх прыслужнікаў. Можа быць, гэта слова — адгалосак далёкіх часоў: жорсткія мангольскія заваёўнікі рэзалі коней, елі конскае мяса. Дарэчы, на Глушчыне i цяпер не спажываюць конскага мяса, a зарэзаць каня пры мясцовым уяўленні — незвычайная жорсткасць. Гл. катарэз. КАРАЛЕ'ВА p. -ы, жан. 1. Каралева. Хай пра каралёву скажа каску. Сым. 2. Шахматная фігура — дамка. Кл., Зуб., Глуск. За каня й двох афіцэраў аддаў, каралёву. Глуск., KAPAHKI' p- -оў, адз. няма. Гл. галаўкі Каранкі цьвярдзёй прадуцца. Барб. 3 адных галаўкоў, каб так спраў, было б тонянькае палатнб. Кл. КАРЖАЦЕўЦЬ (каржацёць) -ё-еш, -ё-е, неперахнезаконч. 1. Станавіцца неэластычным, сухім, цвёрдым. I хром (калі яго намочыш) схне й каржацёе. Кл. 2. Пакрывацца «каржом» — сухою коркаю. Добры кіт так хутка ні каржацё[е], a ета ні кіт, a толькі завёцца кіт,— адзін мёл, дак i каржацёе. Нанач мароз зьбіраяцца, зямля каржацёе. Mo' сухо стане. Кл. КАРКАДЗЕ'Д (каркадзёд) p. -a, мужч. Toe, што i каркадзёдак (гл.). Кл. КАРКАДЗЕ'ДАК p. -дк-а, мужч. 1. 'Падлетак, што не расце, не мае росьлі (гл. росля). Кажаш, ці вырасьце. Усяк бывае. Хіба забылася, што ў нас за настаўніка быў? Такі самы каркадзёдак. 2. Ліліпут. На пытанне, хто такі каркадзедак, адказвалі: «У гадох, але малы на рост. У гадох, але малы, нізянькі. Як бо
Дадатковыя словы
каржаце^ць, прадўцца, сўхо, тбнянькае, хўтка
5 👁