Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 173  ▶ 
траў) зьляжацца, здаёцца, крыха, а на воз ні забрадь. Кл. 2. Перан. Вельмі золізіцца, сысціся ў якой-небудзь справе i адасобіцца ад грамады, суседзяў. Андрэйчык ні любіў з людзьмі (з вяскоўцамі сябраваць, трымацца разам), a ўсё (усё) то c Аміляю (a як жэ? — старшыня!), то c тым Мізяршцкім, ці як-бо, зь лясьнічым, зьляжацца. Кл. ён вёльмі хггры. Так зьлёгса з Грышкам, што ўсе (усё) ле ягб й ле ягб. Сл. ЗЛЕ'ТАВАНАЯ (зьлётавана) прым. (дзеепрым.) ад злётаваць (гл. злётаваць 2 у вып. 1959 г.). Наш Васіль байіцца халоднаю мыцца. Каб зьлётавану даў. Кл. Авёчкі зьлётаванаю пайіць ці добрэ? Кажуць, аблазяць. Кл. Гл. злёчаная. ЗЛЕ'ЧАНАЯ прым. (дзеепрым.) ад злётаваць (гл. злётаваць2 у вып. 1959 г.). Такою халоднаю брэйіцца страшна. Пачакай, нальлю зьлёчанае. Пас. Я. К- Гл. злётаваная. ЗЛЕПАК (зьлёпак) р. -пк-а, мужч.; ужываецца ў параўнанні, калі гавораць пра сытых маладых істот, пра сытых дзяцей. На такой вугадзе ўсё (усё) добрае: гус[е]няткі тбустые, харошые, як зьлёпкі. Барб. А хлопчык, дальобг, як зьлёпак. Байл. ЗЛЬГДНЯ р. -i, жан. Злыдзень. С такою злыдняю хіба згаворысься? Сым. Ето ж моль, забёце! Ето не добры матыль, а злыдня Н. ж. ЗМАГА'НЕЦ р. -нц-а, мужч. Чалавек, які часта ўжывае ў сваей мове словы змагацца змагинец. Ён усё (усё) казаў «змаганец», усё (усё) «змагаўся», дак ягб нёкалі й празвалі змаганяц. Жыў мо' шэйдзесят гадбу яму, а на
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вбз, вўгадзе, гадбў, дальббг, дббрае, дббрэ, зблізіцца, згавбрысься, злетаваная, злечаная, змагйнец, тбўстые, халбднаю, харбшые, хлбп, ямў
3 👁
 ◀  / 173  ▶