яго йначай ніхтб й ні казаў — змаганяц i змаганяц. Кл. ЗМА'ЛЩЬ -ю, -іш, перах., законч. Паменшыць. Г л. гады змиліць, памаліць гады. Кл. ЗНА'ЦЦА пабочнае слова. Значыцда. Ты, знацца, сам хадзіў? Кл. Тдом, знацца, а ён мне й каж[э]. Кл. ЗНЕНАВГДЖАНЫ (зьне[і]навіджаны), дзеепрым. ад зненавідзець. Параўн.: у руск. мове возненавиженный. Хіба таю зьненавіджаны, што й ёхаць зь йім ні хоч[э]ш? Барб. С таго ён у нас такі зьненавіджаны. Кл. ЗНІСТАЖА'ЦЬ (зьністажаць) -й-ю, -й-еш, перах., незаконч. Знішчаць. Гл. зністожыць. Эстулькі ўсяго зьністожылі за тры гады вайны! Сл. ЗНІСТО'ЖЬІЦЬ (зьністожыць) -y, -ыш, перах., законч. Знішчыць. Вацётаю вайною вёльмі багато людзёй зьністожылі. Karo на вайнё, а каго так. Барб. ЗНЯВО'ЛІЦЦА (зьняволіцца) -юся, -ішся, законч. Стаміцца, змарыцца. Хадзіць старажаваць — нів[е]ліка праца, але ў кажухох зьняволісса. Ночы доўгіе, холадно. Кл. Аж трое судак ёхаў. Дзіва, што зьняволіўся! Вайц. Абуты ўвесь дзень, ногі зьняволіліся. Пас. Я. К. Як не пасьшць, то й зьневоліцца й не рабоцько. Хал. ЗНЯХАўЦЬ (зьн[е]ха[е]ць, зьняхаяць) -й-ю, -а-еил, перах., законч. Зганіць, абгаварыць. Кл. Ты зьн[е]ха[е]ш каго, то й табё такая падзяка будзе, й ц[е]бё зьн[е]хаюць. Сл. ЗРА'ЗУ прысл. 1. Тыя значэнні, што i ў літаратурнай мове. 2. Спярша, спачатку, упа
Дадатковыя словы
абўты, ббцько, бўдзе, змалщь, змйліць, зняволіцца, зняха^ць, зністажаць, зністбжыць, зністожьіць, зразу, зьнявбліліся, зьнявблісса, зьністбжылі, нбгі, сўдак, тдбм
3 👁