быць змарнелы выгляд. Што ўжэ так бясталково жывё! Hi дня німа, ні ночы. Усё (усё) йдзе i йдзе, усё (усё) подбягам. А толку ні5ікаго. Згіньдзіласа, што на ветры ні ўстбиіць. Глуск. Шукаў з дабра раскошы, ад аднаё да другое хадзіў, то дахадзіўся. Бач, згіньдзіўся. Hi адной ні трэба цяпёр. Так яму й трэба. Кл. ЗДАРАВІНЯ' p. -i, агульн. Toe, што здаравёц (гл. здаравёц у вып. 1960 г.), што руск. богатырь. Хто павёрыў бы? Дайце рады! Такі здаравіня, й на табё: тры дні — й німа. Кл. ЗДАРАВЯ'КА (здараўяка) p. -к-і, мужч. Здаравяка, побач—здаравіня (гл.), здаравёц (гл. здаравёц у вып. 1960 г.). Параўн.: у руск. мове богатырь. А хлопцы ні ў Мацьвёя (сыны не такія, як бацька). Ен буў здараўяка! Плёчы ты|[е]—засланка, а кулакі—што дзьвё пры. Кл. ЗДЗІУ (зьдзіў) ужываецца з прыназоўнікам — на здзіў. На дзіва, на здзіўленне, дзівосна. Кал[е] Канстантына, на такой п[е]шчузё пасадзілі картоплі, Дак каб бачылі! Парасьлі на зьдзіў, далібог! Кл. Гл. уздзьу. ЗДСУХЛЯ р. -i, мужч. i жан. Здыхля. Глуск, пас. Я. КЗДРАКАВА'ЦЬ -у-еш, -у-е, неперах., незаконч. Пзаваць. Гл. здрок. ЗДРОК (здрок) p. -a i -а, мужч., множн. здракі 1. Вельмі куслівае насякомае, нагадвае пчалу. Як толькі здрок падляціць да жывёліны (каня, каровы), жывёліна з трывогаю прыслухоўваецца да гудзення здрака, чарада кароў кідаецца бегчы — здракаваць, гізаваць. На здрака ў нас кажуць здрок, а калі й на авад
Дадатковыя словы
кздракаваць, раскбшы, ўстбй
2 👁