Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 173  ▶ 
ЗАГУ'СНУЦЬ -e, неперах., законч. Загусцець. Пры брадку вады німа, але й ні суха, толькі гразь загусла. Пас. Я. К. Цёста загусла. Кл. ЗАЖА'ЦЦА -н-ўся,, -н-ёшся, законч. Выйсці, жнучы, наперад за іншых жней. Ці бачылі, родные! Старая, рукі ў крукі, a жне як! Mo' на паўганёй зажаласа за ўсіх. Кл. ЗАЖУ'ДЗЕЦЬ (зажудз[е]ць, зажудзяць) безасаб., законч. Пра душэўны стан: зажудзела — агарнуў смутак, стала горна (гл. горна ў вып. 1960 г.), маркотна, сумна. На хутары ні раз зажудзяе. H. ж. ЗАЖЬІНА'ЦЦА -а-юся, -а-ешся, незаконч. Гл. зажацца. Што — м[е]нё дзёці агарнулі, дзёці асыпалі, што хапаць буду да зажынацда напёрад? Хіба-то мае гады? Хай маладзёйшые бягуць да хапаюць. Кл. ЗАЙГРА'ЦЬ 1 -а-ю, -а-еш, з він. i без яго, законч. Зайграць. Хай на балалайку зайграе. Хал. Як зайграе на скрыпку — плачэ. Кл. ЗАЙГРА'ЦЬ 2 -а-еш, -й-е, неперах., законч., ад ігриць (гл. іграць2). Пра паводзіны чалавека: захадзіцца (гл.), забуяніць, пачаць бурна выказваць пачуцці незадавальнення. Чаго ты, скажы, зайграў? Табё каб усе (усё), а йім каб нічого?.. Кл. ЗАКАРЖАЦЕ'ЦЬ (закаржацёцъ) -ё-еш, -ё-е, неперах., законч. Кл. Гл. кароюацёць, пакаржацёць. ЗАКАСАВА'ЦЬ -у-ю, у-еш, перах., законч. 1. Закрэсліць. Ты ётые словы закасуй. Кл. Ото пісака! Напісаў i закасаваў, напісаў i закасаваў. Ліст увёсь сьпісаў i парваў. Хал. 2. Перан. Дабіцца большага поспеху, чым хто-небудзь
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

агарнўлі, брадкў, бягўць, бўду, гўсла, загуснуць, загўсла, зажудзець, зажьінацца, зажўдз[е]ць, зажўдзяе, зажўдзяць, закаржацець, закасаваць, закасўй, крўкі, рўкі, сўха, хўтары, ігрйць
4 👁
 ◀  / 173  ▶