ЗАВАЛАКЦІ' (завалакці(чы)) -к-ў, -ч-эш, перах,, законч. Завалачы. Кл. Каб завалакці хоць на масты. Кл. Здаёцца, й небагата назьбірала, a завалакчы — хоць ты трэсьні. B. ЗАВАЛАКЦІ'СЯ (завалакці(чы)са) -к-ўся, -ч-эшся, законч. Дзе ты бачыла? Хіба можно столькі занёсьді? Ходзь бы самой завалакціса такою плюхотаю. H. ж. Завалакчыся то завалакуся, але нічога н[е] занясу. Кл. ЗАВГДКІ p. -дк-аў, адз. няма. Зайздрасць. Ужываецца ў прыказцы Завідкі сь сярэдзіны чалавёка з'ядаюць. Глуск. ЗАВГСНЫ прым. Зайздросны (ужываецца i зайздросны). Што ўбачыць у каго — яж млёе, каб тое й ёй. Вёльмі завісна. Такое ўжэ завіснае воко. Кл. ЗАГАРАВА'ЦЬ -ў-ю, ў-еш, н е п ер а х законч. Запрацаваць, зарабіць сумленнаю працаю. Цыганка прасіла: «Дайце чаголь». Hi варт йім даваць. За што? Хай ідзё, загаруе й спажывае загараванае. Кл. За лёта загаравалі, то й нігадкі (гл. анігадкі ў вып. 1959 г.): усё (усё), што трэба, у йіх есь; нікому шапкі ні скінуць. Ключ. Цяпёр ні тое, што зразу посьле вайны. Загаравалі, дак i хлёб i да хлеба. Дочкі замужам. Аднаго Мішу ў людзі йшчэ вывясьці. H. ж. ЗАГА'ТА p. -ы, жан. Тое, што без патрэбы займае месца. Наштб мнё ў хаце загата такая? Вынось ацьсюль. Кл. Параўн.: загата — плаціна, збудаванне, якое перагароджвае цячэнне вады. БРС
Дадатковыя словы
вынбсь, завалакціся, загараваць, загарўе, занясў, зядаюць, лакўся, плюхбтаю, чагбль
5 👁