станцаях рабіць сталі (хаты) ж жужальля. Ст. Рацм. ЖУ'ЖАЛЬ p. -ю, муж чмнож н. няма. 1. Дзындра, шлак. Ці ні помніце? Да нідаўна (да нядаўняга часу) ля мастбу валяласо багато жужалю. Кл. 2. Крохкая парода. К л. ЖУРЛ.І'ВЫ (журлівы(уй)) прым. Пра чалавека, які часта журыцца, непакоіцца, бядуе пра стан сваіх спраў. Кл. Сын — увёсь бацько. Гаспадарлівы й натто ён журлівуй. Чуць што якбе, спаць ні сьпіць, думае, клаптуе, журыцца. Барб. ЖЬІВРЦА р.-ы, жан., множн. няма. 1. Жывіца (смала). Мусіць, жывіца йдзе на завод які, што яе так багата зьбіраюць. Дубр. 2. Перан. Сырамяць, сырыца (гл. сырыца ў вып. 1959 г.),якою балюча б'юць. Вацётакаю жывіцаю сьцебані, то й умёрлаго вужанеш. Стр. ЖЬРТНІК p. -a, мужч., звычайна ў множн. 1. Гатунак яблыкаў, якія спеюць, калі жнуць жыта. У Хвядота, ў нёкаго йшчэ булі жытнікі. А то ніхтб ні пасадзіў жытнікаў. Хіба мо' на пасёлку ў каго на завод растуць. К л. 2. Арзхі, якія наліваюцца i спеюць, калі жнуць жыта. Кл. 3. Баравікі, што растуць, калі выплывае (з'яўляюцца каласы) жыта. ГІараўн.: выплыванікі. Кліманты Маладз. р-на. ЖЬІТО'К p. -тк-а, мужч. У спалучэнні: не жыток на гэтым свеце. Пра вельмі хворага чалавека, якому засталося жыць вельмі мала. Дзе, маё дарагія, тая сіла? Пасьля дзьвох апярацый ні жыток на ётам сьвёця. Дубр. Такое самае ўжыванне: не жыток на ётам сьвёце. Міхалкі Маз. р-на. Параўн.: у руск. мове не жилец на белом свете
Дадатковыя словы
бюць, вўжанеш, дзьвбх, дўмае, жытбк, жьіток, жўжальля, жўжалю, зяўляюцца, клаптўе, мастбў, мўсіць, пбмніце, растўць, хвядбта
5 👁