ДЗЯРКЛГВЫ прым. 1. Такі (пра ката), які драпаецца, дзярэцца. Кінь, маяў ўнучка, ётаго дзяркліваго ката, абдзярэ ручкі. Кл. 2. Пра чалавека: задзірлівы, карузлівы (гл. карузлівы ў вып. 1959 г.). На йіх сёлішчы век дзярклівые жывуць. Кл. E ЁК выклічнікава-дзеяслоўнае слова. Paнянька ўстала. Чую, нёхта йдзе. Глянула — аж два паліцайі ў дварэ стаяць. У мянё ёк у грудзях: прапалі, думаю. B. Ж ЖАДА'НАЧКА p. -i, жан. Адна дачушка, якая мае ўсё, чаго жадае. Яна ж у йіх адна — жаданачка. Сл. ЖАДА'НЧЫК p -a, мужч. Адзін сынок, які мае, чаго жадае. Хай расьцё вялікі жаданчык. Сл. ЖДЛКАВА'ЦЬ -ў-ю, -ў-еш, незаконч. Шкадаваць. Зрэдку сустракаецца пры звычайным, устойлівым шкадаваць. Можна лічыць новым словам, утвораным на ўзор шкад-ави-ць ад жалко. Так жалкаваць? Hi я пёрша, ні я другая. Баян. ЖАЛЯЗНЯЖ {жале(я)зьняк) р. -а, мужч. Рыдлёўка, лапата, якою робяць грады, берагі жалезняка акоўваюцца жалезам. Пастрби (падрамантуй), чалавёча, жалязьняк. Рыдлёўкаю ні люблю грады рабіць. Кл. ЖАУКВА' р.-ы (-у), жан., множн. няма. 1. Жоўты пясок. Увесь двор высыпаў жаўквою
Дадатковыя словы
грў, дўмаю, ждлкаваць, жывўць, карўзлівы, пастрбй, рўчкі, чўю, шкад-авй-ць, ўнўчка
8 👁