хочу — н[е] хочу, а ўсіх жду ёсьці. Усе разам. Хіба так, што адзін ббутае, другі? А каму ббутанае ёсьці? Кл. БУ'КІШ выклічнікавае слова. 1. Стукнуцца ілбамі ў бойцы (пра бараноў). Бараны разгоняцца да букіш. Кл. 2. 3 дзіцячае лексікі. Жартуючы, палохаць дзіця рухамі, быццам бы мець намер ударыць галавою. Кл. Зрабі, Алёсько, букіш. Кл. БУРА'ЦЬ -а-ю, -а-еш, перах., незаконч. Шпурляць, кідаць. Пасталі ў рад, бураюць i бураюць у сьцёнку. Кл. БУРАЧКО'ВЫ прым. Колеру бурака. БРС падае: бурачковы — малінавы. У глускіх гаворках (Сл., Хал., Зуб., Барб., Баян., Н.-Андр., Кл., Байл.) адрозніваюць бурачковы i малінавы. Бурачковае ж жбутым? Hi будзе хорашэ. Барб. Афарбую ў бурачковы. Пас. Я. К. БУ'РКАЛА (буркало(а)) р.-а, агульн., ад буркаць. Буркне й маўчыць. Дзе такое буркало ўзялі?! С такім буркалам хіба ш чагб пасьмяёсься? Глуск. БУРНУ'ЦЬ -н-у, -н-ёш, перахv законч. Шпурнуць, кінуць. 1. Хто даляй бурнё? Кл. 2. Энергічна піхнуць. Сабраліся на мастку й гуляюць. А ён — падумайце, каханые!— ўзяў мёншаго й бурнуў з мосту. Кл. БУСЛО'УКА (буслоука) р.-i, жан. Буслава гняздо. У нас было п'яць бусловак. Дзьвё буслоўкі л[е] пакбяў (гл. пакбі ў вып. 1960 г.), дзьвё ў рэйтанавых, адна на максімавай алёшчыне. Сь п|[е]ц1 тры буслбукі засталіся. Кл. Параўн.: буслянка. Пераязджаем Буг. Першая польская веска з буслянкай на крайнім гумне. Я. Брыль
Дадатковыя словы
афарбўю, ббў, ббўтае, бураць, бурачкбвае, бурачкбвы, бурнуць, бурнўў, буслбвак, буслбўкі, бўдзе, бўкіш, бўркне, жбўтым, камў, масткў, падўмайце, пяць, хбрашэ
2 👁