БА'ХАЦЬ 2 - а-ю, \a-eiu, неперах., незаконч., з дзіцячае лексікі. Хадзі, донька, бахаць, ляж бах. Зуб. Гл. бах2. БЕ'ЗІК p.-a, мужч. Ласкальна пра маленькую рыбку — маляўку. Дбубікавы хлопцы завуць маленькую рыбку бёзік. Учора крычаў: «Я бёзікаў налавіў!» Кл. БЕРАЗА'К (б\[е]разак, бяразик) р.-ў, мужч., зборн. 1. Бярозавы лес, бярэзнік. Нёкалі пад'яжджаючы пад Мінск, бяразак быў мо' на дзёсяць вярстоў. B. 2. Бярозавая драўніна, бярозавыя дровы. Мой воз б[е]разаку за тваё два хвбиніку (варты ці даражэйшы). Кл. Вазбу тры б[е]разаку на маразы напрыпасіў, H. ж. Такі бяразак шкода паліць, апальваць i алёшчына добра. Калац. БЛЁУТАЦЦА -а-юся, -а-ешся, незаконч зваротны ад блёўтаць (гл.). Акунё так ні блёўтаюцца. Ці ні язё, хлопча? Акунё памалёй за язя. Кл. Ідзёце ацьсюль, пярастаньце блёўтацца. Кл. БЛЁУТАЦЬ -а-ю, -а-еш, неперахнезаконч. Сінонім да блёхаць (гл. блёхаць у вып. 1960 г.). Плёхаць. Вуджу, дак ні паторкае ніштб за раніцу, а там, пудзь зёльле, блёўтае й блёўтае. Мусіць, чародка акунёў. Кл. БЛЁУТНУЦЬ -у, -еш, н еперахзаконч., ад блёўтаць (гл.). Вадзіў, вадзіў, a тады блёўтнуў ля самянькаго бёрагу й сарваўса. Кл. БЛЁУЦЬ выклічнікава-дзеяслоўнае слова тыпу хоп, гоц, бразь, ад блёўтнуць (гл.). Тблькі блёўць — i німа. Кл. Нахіліўся з лоткі, a ён, мой ножык, блёўць c кішэні. Пас. Я. К. БО'УТАНАЕ субстантываваны прым. Перабоўтанае (пра страву). У хаце такі парадак
Дадатковыя словы
б[е]разакў, безік, беразак, боутанае, бяразйк, вазбў, вўджу, вўць, дбнька, дбўбікавы, лбткі, мўсіць, нбжык, падяжджаючы, патбркае, учбра, хвбйніку, хлбпча, чарбдка, шкбда
4 👁