Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

А вам толькі сьм ёш кі й сьм ёш кі. С м ёш кі набок: ш то мы сьм яяц ц а, к аж ў, саб р ал іса? Глуск. П ар аў н.: набок ж а р ты, набок ж ар тач к і. Р ад. М ал ад з. р-на; у руск. м ове ш утки в сторону. Спрытны, як качка на вадзё. П обл. Старасць не радасць, а маладосць не на век. Х ал. Сцяна сцяною. Я к сцяна. А бач, стал а (пш ан іц а) карч ы ста (гл.). С ало м а ў салом у, колас у колас, як сьц ян а. А дны м словам, сьц ян а сьцяною. Кл. Сэрца абарвалася. Т ак а я ў ж э ў р о д а (т ак а я ў р ад зіл а с я): чуць ш то мне, чуць ш то хац ь м ал яч к у зь дзёцьм і, д а к сёрца аб р ы ваяц ц а. Кл. С к азал і, д а к у м янё сэрца аб ар в а л ас я. Б ар б. Сэрца не на мёсцы. С палох, тры вога. Е к сказал і, то ў мене сэрца а тр азач к у не на мёсьце. Ш то я, бёдненька, рабіцьм у? Сл. Сядзёлі — пакуль пілі i ёлі. П р а н яўд зячн ы х i няўдзячн асц ь. С едзёлі — покуль пілі й ёлі. Глуск. Сядзёць на адным мёсцы. 1. Літаральн. Н е рухацца. К л., Х ал. 2. Н е расці, д зёб ам сядзец ь (гл.). Х ал ад эч а т а кая, сухо зь зім ы. Н ічого ў гр ад ах ні расьцё. Усе (усё) седзіц ь на адном мёсьце. Х ал. П ар аў н.: Н а адны м мёсцы сядзіць! Р о сту нім а. Ш арш уны М інск. р-на; С ядзщ ь на дным мёйсцы. Ані росту. Р ад. М ал ад з. р-на. Сяк, так, накасяк, абы не па-людску. У такого рабоц ька (гл. рабоцька ў вып. 1959 г.) вечно: сяк, так, н а касяк, абы ні п а-лю дзку. Кл. п араўн.: С як, так, наўскасяк,— абы ні па-лю цку. С він ка К ап. р-на. Таргуйся, але не злуйся. П ры ш оў той сват дай пачы нае: «Т аргуйся, то таргуй ся, але, браце, ні злуйся». Вольн. То бо. В ось чам у. То бо гаворы ц ь д а сам усё (усё) п ры слухоўваяц ц а, як ск аж ам. Д а к ён усё (усё) сьш свац ьм е, як ж ы вом, як ш то н азы ваяц ц а. Кл. То бо ўдвайIX іш лі: п аж ан іл іса. Б айл. То ж бо! П ац вер д ж ан н е: так, але, як супрац ьстаўленне. Р а н а (раніц аю) сх адзіў, д а к сорак б ар авік о ў прынёс. — То ж бо! П о й дзяш удзён ь — то д зе ж бар авікі? Д аў н о пазьбіралі. П ас. Я. К. Тупы (нож, к аса ці ін ш ая п р ы л ад а), як падосак. Кл. Тхары капаць (дзёрці). М оцна храпці. А ты чула, як бац ька тх ар э к ап ае? П рачн іса: на ўсю хату тх ар э