Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

Нбвае рабі, а старога не падпірай. Ш то тут вар аж ы ць? HauiTĆj дум ац ь? К аж ў, ш то новае рабі, а старого ні патп ірай. Кл. Ног не змяніць (ног змяшць не можа). Сілы не хапае н ават ісді. Т ак сасл аб л а с хваробы, ш то ног зьм еніць ні м аж э. К л. Д а р в а ў с я да чуж ого, так наб ў х аў ся, ш то ног ні зьм ёніць. Б ар б. Нос насталіць. С тукн удца, вы ц яц ц а носам. Бухнесься, то нос н астали л. М о' тады лазіц ьм еш ні так. П ас. Я. К. Няма чагб зубы правяраць, калі сэрца становіцца. Глуск. Па бядзё дзве бядзё. Кл. Па карку заёхаць. Д а дь па карку, дац ь у кирак. Кл. Па левую руку. Зл ева. Сым., Н.-А ндр. Па правую руку. С п рава. Ідом зь ею. Я ацьсю ль, яна па п раву руку. Н.-А ндр. H i так,— стань па правую руку. Сым. (Х адзіць) па пустых сцёжках. (Х адзіць, ш укаць) без вы нікаў, м арн а. Д зен ь свой п р ах ад зіў па пусты х сьц ёж ках, а заў тр а йзноў хадзіц ь. Глуск. П араўн.: У ваш ым М інску х а д ж у па пусты х сьцеш ках другі дзен ь i ўсё попусту. Ш арш уны М інск. р-на. (А ддац ь) па расшсцы. С к азал і к лад аўш чы ку, д а к ён д аў (п радукты) па расьпісцэ. Х ал. П ар аў н.: у руск. мове (отдать) под расписку. Паваліўся, як сноп. Сл. Пазіраць коса. Гл. коса пазіраць. Пайсщ на падвышэнне. О т таб ё й беднякоў сын. Д зе-б о к ён у хац е-чы тальн і — сам к азаў — за загаччы ка быў? А ттуль паш бу на падвы ш эньн е. Д а вайны ў нас (у Г луску) у райком е рабо таў, ад ал е ў М інск. П а р а д зів у раз гавар ы л і: «прахвёсар». Р а б і добра,— чам у ж? — пбидзяш на падвы ш эньн е. Глуск. П ар аў н.: атры м аў па слу ж бе падвы ш энне. «П олы м я». Пакаціўся, як сноп. У паў, п авал іў ся. Кл., Сл. Пальчаткі на руках шаткі. П ал ьч аткі слаб а грэю ць. Глуск. Памалщь гады. Гл. гады змаліць. Памалу (павольна), як муха па смалё. Глуск. Памацаць каўнёр (каўняра). Д а ць па каўн яры, д ац ь у каўн ер, д ац ь па карку. Глуск