ш ША'МАЦЬ -сі*ю, -а-еш, неперах., законч. Шамацець. Сьціхні (да дзіцяді), ў сёнцах, чуеш, шамае, мо' воўк. H. ж. Байіцца спаць у сёне: то мыш шамае, то сяніна кальнё. Кл. ШАМЕ'ЛЬ (шамёль) Спрытны i хуткі рух. Адна (дачка) покуль зьбярэцца ў школу, то ўсім дакучыць. То ёй адно ні так, то другое нідобра. A яна ў нас малайчына. Устане сабё, пасьнёдае, што дасі, щамёль-шамёль, за торбачку c кніжкамі й пашла. Кл. Пашла ж у Глуск на жалабу, а там кажуць: а на работу ходзіш ці толькі каб хто рабіў, а табё гатовае давалі? Дак шамёль — i ходу. 3,уб. ША'МНУЦЬ -у, -еш, н е п е р а х за к о н ч ад шамаць (гл.). Муш хай шамне — то й ні засьнё. Таю ббезны. Сл. ШАНАВА'ЦЦА -у-юся, -у-ешся, незаконч. Клапаціцца пра свой гонар, паважаць каго i сябе, паводзіць сябе прыстойна. Хлопцы! Жэнька! Чагб разышліся? Жэнька, шануйся, кажу табё. Сл. ША'ПКА р. -i, жан. 1. Шапка. Кл., Сл., Хал., Н. ж., Сым., Зуб. 2. Вярхоўе ў стозе (сена, саломы). Хіба с тых шапак корм? Адных шапак навёзьлі. Ці ж цяляці сено такое? Кл. 3. Сланечнік. Во хіба дзе соняшнік! Шапка з рэшата. Кл. 3. Чашачка, у якой расце жолуд, арэх. Прыдзе восень, дак арахі ш шапачак самі вываляцца. Шапкі на арэшыне. Н. ж. 4. Сноп, якім накрываецца бабка (у бабцы дзевяць снапоў, дзесяты — шапка). Вашые ўсё шапкі пазрывала. Пас. Я. К
Дадатковыя словы
вбсень, дакўчыць, кажў, нідббра, сбняшнік, шамель, шамнуць, шанавацца
3 👁