ШАСТАКО'ЛІНАГл. частаколіна. Дай гваздбу: шастаколіны прыбівацьму. Кл. ШАСЦГНА (шасьціна) p. -ы, жан. Шостая частка (надзела пры індывідуальным карыстанні зямлёю). Канстантын, Трахім, Макар, Хвёдар — ува ўсіх у йіх па шасьціне булб. Шасьціна ў нас дзьвё дз[е]сяціне, траціна — чатыры, a чацьвярціна— тры. Трайціну папалам — дак i шасьціна. Кл. ШАШО'ЛІЦЬ -ю, -іш, з він. i без яго, незаконч. Есці (пра дзяцей). Шашоліць — па асацыяцыі з тым, як «точыць» дрэва шашаль: працягла ці бесперапынна, з шамаценнем. Гл. шашолка. Ой, малайцы, стараяцяся! То хлеба кусок, то яблычкі, то йшчэ што. Шашоляць i шашоляць, як шашолкі. Кл. Шашоліць, ек шашолка. Барб. ШАШО'ЛКА (шашолка) р. -i, агульн. Шашаль (звычайна ўжываецца шашаль). Гл. шашдліць. Дзёці — шашолкі, толькі давай! Пас. Я. К. ШВЭ'НДАЛА1 (швёндало(а)) р. -а, агульнзняваж л. (параўн.: боўдзіла, сёрбала). Той, хто бадзяецца без справы, трэ дні, швэндае (гл. швёндаць у вып. 1959 г.). Чагб таму швэндалу трэба? Ходзіць абы! Трэба каму тут! Глуск. ШВЭ'НДАЛА2 форма прошлага часу ад швэндаць (гл. у вып. 1959 г.). Дзень швёндала, два швёндала, а рабіцьме хто? Хто рабіцьме? Кл. ШКЛЕ'ЧКА (шклёчко(а)) р. -а, ніяк., памяти. ад шкло. Шкёльца. Параўн.: у руск. мове стеклышко. Нашлі шклёчка, дак чудь ні біліся, ўсё хочудь сабе. Глуск. ю