ХІЦНУ'ЦЬ -ў, -eui, з він. i без яго, законч., ад хіцаць (гл.). Добра плотка хіцнула паплавок. Побл. ХЛЁКАЦЬ -a-e, неперах., незаконч. Можна меркаваць, хлёкаць: ад гукапераймальнага хлё-хлё, хлёк-хлёк. Ацстаў (адымі ад полымя) гляк. Хіба ні чуяш, што хлёкае ў гляку (вада ў гляку закіпела, забулькала). К л. Так прастыў страшно. Кашлянё, дак у грудзях хлёкае. Пас. Я. К. ХУТАРА'НЕЦ р. -нц-а, мужч. Хто на хутары, той хутараняц, а хто на пасёлку, той пасялковец. В. Шчэ да вайны було багато хутаранцаў. Сл. Хутаранцы нёек зьненавіджваліса. Вёдамо, адзш сабою, то нілюдзкімі станавіліса. Кл. ХУХА'Ч (хухач) р. -а, мужч. 1. Птушка пугач — Bubo bubo L. Хухач — ну, такая птаха, як сава. На яё кажуць хухач або йшчэ нёек, але ні ўспомню я. Кл. 2. Мянушка чалавека па афарбоўцы яго голасу. Барб. U ЦВІФКАЦБ - а-еш, -а-е, непер ах., незаконч. Цвыркаць. I як ён цьвіркае, ёты цьвіркун? Малы, а так крэпка дьвіркае. Кл. ЦЕРАБЕ'Ж р- -d i -ў, мужч. Назва сенажаці ад дзеяслова церабщь — высякаць хмызняк, дрэвы. Ганёце сёні на цярабёж, там атава вурасла. Лёпша за ёту пожню (гл. пожня ў вып. 1960 г.). Пасялкоўскі цярабёж скоро.суC1M зарасьцё, што й ні касіцьмуць. Кл
Дадатковыя словы
вбк, вўрасла, глякў, кўн, хутаранец, хіцнуць, хіцнўла, церабеж, чўяш
1 👁