ХАУТЛГВАСЦЬ (хаўт (к) лівасьць) p. -i, жан., множн. няма, ад хаўтлівы (гл.). Прагнасць. Сваёю хаўтлівасцю сама себе душыць. Кл. Вашы байлюцкіе лішняго хаўклівые. H. -Андр. ХАУТЛГВЕЦ (хаўт(к)лівец) p. -ўц-а, мужч., ад хаўтлівы. Прагнюка. Hi будзь ведьма хаўтлівец! Толькі й гледзіць, каб яму й яму. Кл. ХАУТЛГВЫ (хаўт(к)лівы) прым. Прагны. У таго хаўтлівага дараша хіба дапросісса? Кл. У нас i ў радні такіх хаўклівых ні было. Аткуль ты такі ў нас? Кл. ХА'ЯЦЬ -ю, -еш, перахv незаконч. Ганіць, абгаворваць, няславіць. За што хаеш дзёўку? Табё ліхбе зрабіла што? Усяё й падзякі, што хаеш ні за штб ні пра што. Кл. Параўн.: у сероскай мове хаятіі — клапаціцца пра кагонебудзь. ХІЦ выклічнікава-дзеяслоўнае слова тылу гоп, хоп, бразь. Гл. хіцнуцца, хіцацца, хіциць, хіцнуць, пахіциць. Нечакана i рэзка хіснуцца. Бёглі, бёглі, адале хіц за рог (у другую вуліцу). Кл. ХЩА'ЦЦА -а-юся, -а-ешся, незаконч. I. Хістацца (ужываецца i хістацца), цыкацца (гл. цыкацца у вып. 1959 г.). Мы гушкаліся, адале ходу, бачым банька хіцаяцца. Кл. ХЩА'ЦЬ -а-ю, -а-еш, перах., незаконч. Хістаць, цыкаць (гл. цыкаць у вып. 1959 г.). Глянь! Нёшта торкае. Ці, мусіць, вярхаводкз паплавок хіцае? Кл. ХІЦНУўЦА -ў-ся, -ёшся, законч., ад хіцацца (гл.). Па клацца йшла да хіцнулася да ў гразь. Пас. Я. К
Дадатковыя словы
аткўль, бўдзь, вярхавбдкз, гўшкаліся, дапрбсісса, дўшыць, мўсіць, пахіцйць, сербскай, тбркае, хаяць, хщацца, хщаць, хіцйць, хіцну^ца, хіцнўлася, хіцнўцца, хіцнўць, ямў
3 👁